0656 พ่อพ่อพ่อ
บทที่ 656 พ่อพ่อพ่อ
“หนึ่งตัว สองตัว สี่ตัว ...สิบเอ็ดตัว” จินเฟยเหยานับนิ้ว นับว่าฆ่าสัตว์มารไปแล้วกี่ตัว ทั้งยังครุ่นคิดว่าจะไปหาหวังเยี่ยให้เขาฆ่าสัตว์มารอีกสักตัว
หวังเยี่ยมองนางด้วยสายตาเย็นเยียบ เหน็ดเหนื่อยจนมือชาแล้ว ถ้ายังบอกว่าเอาอีกสักครั้งจะฆ่านางเสีย
“ผู้อาวุโส พวกเราออกเดินทางเถอะ ท่านน่าจะเหนื่อยแล้ว” โชคดีที่จินเฟยเหยาไม่ได้ขอให้เขาไปฆ่าสัตว์มารต่อ เรื่องเล็กน้อยแค่นี้นางยังพอมีสายตาอยู่บ้าง ดูออกอย่างชัดเจนว่าหวังเยี่ยมีสีหน้าไม่ดี ถ้าตอนนี้ให้เขาไปฆ่าสัตว์มารอีก เกรงว่าเขาคงจะฆ่าตนเอง
สถานที่ซึ่งคนทั้งสองจะไปคือเมืองซู่เว่ย เมื่อห้าร้อยปีก่อนเหอเหนียงแห่งหอร้อยรสถูกรับตัวขึ้นมาโลกตู้เทียน และถูกหวังเยี่ยจัดให้อยู่ในเมืองซู่เว่ยทันที หวังเยี่ยสร้างการป้องกันขึ้นล่วงหน้าสามร้อยปีเพื่อให้นางเปิดหอร้อยรสอย่างราบรื่น เมื่อเวลามาถึง การป้องกันด้านหลังและเมืองก็เตรียมการพร้อมพรัก ผลไม้วิญญาณผักวิญญาณและเครื่องเทศนานาชนิดล้วนปลูกล่วงหน้าสามร้อยปี สิ้นเปลืองความคิดของเขาไปไม่น้อย
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com