0646 เปิดหูเปิดตา
บทที่ 646 เปิดหูเปิดตา
คนทั้งสองมาถึงโลกตู้เทียนอย่างว่องไว จินเฟยเหยานำแผนที่ออกมาหาทิศทางคิดจะไปรับคนที่เผ่าเสินหนงทันที แต่ปู้เหยาที่นั่งอยู่บนพรมบินกลับไม่มีความคิดจะจากไป ยังคงนั่งอย่างเกียจคร้านบนพรมบินดังเดิม
จินเฟยเหยามองเขาหลายครั้งจึงถามเขาอย่างไม่เข้าใจ “ใต้เท้าปู้ ท่านยังไม่ไปอีกหรือ?”
“ข้าคร้านจะขยับตัว เจ้าแวะไปส่งข้าสักคราเถอะ” เผชิญหน้ากับจินเฟยเหยาที่ยากจนเข็ญใจ เขาไม่จำเป็นต้องแสร้งทำตัวน่ารักแล้ว เพียงเอ่ยวาจาอย่างเกียจคร้านก็ทำให้ผู้อื่นรู้สึกว่าเขาน่ารักมาก
“ท่านคงคิดจะประหยัดศิลาวิญญาณสินะ ข้ายากจนมาก ไกลเกินไปข้าไม่มีทางไปส่งท่านได้ เจอพายุอัสนีก็ตาย” จินเฟยเหยามองเขาอย่างเย็นชา เมื่อครู่ยังรังเกียจว่านางยากจน ตอนนี้เริ่มพึ่งพานางอีกละ
“ผู้อื่นยากจนมาก อย่างน้อยเจ้าไปส่งข้าในเมืองเถอะ” ปู้เหยาเอ่ยด้วยสีหน้าน่าสงสาร คนผู้นี้แสร้งทำตัวน่ารักน่าสงสารจนเคยชิน ยามยกมือวางเท้าล้วนมีความน่ารักที่ไม่จางหายไป
จินเฟยเหยาเบือนหน้าไปไม่มองเขา ถึงจะรู้ว่าท่าทางของปู้เหยาเสแสร้งแกล้งทำ ทว่ายังทำให้ผู้อื่นอยากรับปากข้อเรียกร้องอันไร้เหตุผลที่เขาเสนอออกมา
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com