บทที่ 94 เปิดผนึก

บทที่ 94 เปิดผนึก

ตอนที่จดหมายคัดค้านมาถึงหลิงตง สีหน้าเขาอึดอัดอยู่พักใหญ่ สุดท้ายก็ไม่สนใจ โยนทิ้งไปข้างๆ อย่างไม่แยแส

คิดถึงสายตาผู้ชายคนนั้นที่จ้องมองตัวเองเมื่อคืน จนถึงตอนนี้เขายังขนลุกไปทั้งตัว แล้วคิดถึงใบหน้าผู้ชายนั้น กลิ่นอายจากตัว ยิ่งไม่กล้าคิดมีใจอะไรอีกเลย...

ส่วนตัวเยี่ยหวั่นหวัน เห็นคนพวกนี้ก่อเรื่อง สองตาเป็นประกายแวววาวอย่างตื่นเต้น อดไม่ได้แอบคิดในใจ ดีเลย รีบลงชื่อคัดค้านเร็วๆ เลย ฉันก็ร่วมลงชื่อด้วยได้ไหม?

แน่นอน คนพวกนั้นกลัวเธอทำลายหลักฐาน ไม่มีทางส่งหนังสือคัดค้านให้เธอ

จนหนังสือคัดค้านวนครบรอบ ก็เต็มไปด้วยลายเซ็นแน่นหนา พวกลิ่วล้อของเฉิงเสวี่ยเป็นตัวแทน เอาหนังสือคัดค้านไปมอบให้เหลียงลี่ฮวา ตอนที่ผ่านเยี่ยหวั่นหวัน ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและเย้ยหยัน

จนมาถึงคาบสุดท้ายตอนบ่ายด้วยความรวดเร็ว

เดิมทีอารมณ์เยี่ยหวั่นหวันที่ตื่นเต้นอยู่ก็ห่อเหี่ยวลงทันที

วิชาสุดท้ายเป็นวิชาคณิตศาสตร์ของจ้าวซิงโจว

อยากโดดเรียนจัง...

แต่ว่า พอคิดถึงว่าถ้าเธอไม่สามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังได้ ก็ไม่มีหน้าจะกลับบ้าน ทันใดนั้นเลยกัดฟัน เปิดหนังสือเรียน