บทที่ 533 ขอเพียงมีคุณอยู่ในสายตา
ทางด้านบอดี้การ์ดข้างหลังมองเยี่ยหวันหวั่นที่เพิ่งวิ่งไม่ถึงพันเมตรก็ออดอ้อนอย่างน่าสงสารแล้ว สีหน้ามึนงง
ไม่ต้องพูดถึงสืออี แม้แต่ต้าไป๋ที่อยู่ด้านหลังซือเยี่ยหานก็เลิกเปลือกตาขึ้นมา ราวกับกำลังเหยียดหยาม
เยี่ยหวันหวั่นเองก็รู้ ตัวเองเพิ่งวิ่งแค่พันเมตรแล้วจะล้มเลิกกลางคันคงไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ ความจริงเมื่อกี้นี้เธอแค่อ้อนไปอย่างนั้น จึงรีบบอกซือเยี่ยหาน “ไม่ต้องหรอก ฉันวิ่งต่อดีกว่า อย่างมากก็วิ่งช้าลงหน่อย!”
ซือเยี่ยหานขมวดคิ้ว
เยี่ยหวันหวั่นส่งสายตาขอร้องอย่างสุดความสามารถ “ที่รัก คุณก็ขึ้นรถไปด้วยสิ! แบบนี้ ฉันได้เห็นคุณ เวลาวิ่งจะได้มีแรงมากขึ้น!”
สีหน้าซือเยี่ยหานจริงจัง “เธอแน่ใจนะว่าไม่เป็นไร?”
“ไม่เป็นไรๆ ฉันยังวิ่งได้อีกหน่อย แต่เมื่อกี้ไม่รู้ทำไม พอเห็นคุณก็ทนไม่ไหวขึ้นมา...”
ได้ยินคำของหญิงสาว สีหน้าของซือเยี่ยหานอ่อนโยนลงหลายส่วนอย่างเห็นได้ชัด
ดังนั้น สุดท้ายซือเยี่ยหานก็ขึ้นรถไปด้วยกัน รถขับอยู่ด้านหน้าช้าๆ เยี่ยหวันหวั่นวิ่งตามอยู่ด้านหลัง
Support your favorite authors and translators in webnovel.com