บทที่ 527 บังเอิญเจอ

บทที่ 527 บังเอิญเจอ

บนหน้าจอใหญ่เริ่มฉายภาพยนตร์อย่างรวดเร็ว

ภาพฉากเริ่มจากทิวทัศน์ไกลๆ ของภูเขาเขียวชอุ่มเข้าสู่ภาพระยะใกล้ของถนนฉางอันที่มีผู้คนเดินกันขวักไขว่ เพียงพริบตาก็พาผู้ชมเข้าสู่ยุคสมัยอันรุ่งโรจน์สมบูรณ์

จากนั้น เรือนหลังน้อยอันเงียบสงบสไตล์โบราณก็เข้าสู่สายตา ดอกบัวหลากหลายดอกพลิ้วไหวกลางสายลม ปลาคาร์ปแหวกว่าย ด้านในหน้าต่าง เฉียวเข่อซินในชุดโบราณสีฟ้ากำลังหลุบตาต่ำนั่งจัดดอกไม้อยู่ตรงนั้นเงียบๆ

ฉากแรกเพิ่งจะออกมา ผู้ชมในโรงภาพยนตร์ล้วนตาเป็นประกาย

ด้วยเคยชินกับเฉียวเข่อซินในรูปลักษณ์สาวสวยพราวเสน่ห์ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเธอในแบบอ่อนโยนเช่นนี้

ทำให้ผู้คนอดนึกถึงประโยคนั้นไม่ได้ ‘ที่สุดนั้นคือการก้มหัวอย่างอ่อนช้อย เหนียมอายประหนึ่งปทุมต้องลมเย็น’

เยี่ยหวันหวั่นประคองสองแก้มเคลิบเคลิ้มในความสวยอย่างอดไม่ได้ “อ๊าย เทพธิดาของฉันแต่งตัวสไตล์อ่อนหวานแบบนี้แล้วสวยมากเลย แต่ก็ยังรอดูตอนเป็นจักรพรรดิหญิงมากกว่า!”

ซือเยี่ยหานที่อยู่ด้านข้างกำลังเอียงศีรษะมองหน้าจอ ได้ยินดังนั้นจึงเหลือบมองแฟนสาวข้างกายที่กำลังทำตาวาวใส่ผู้หญิงคนหนึ่ง