บทที่ 504 จับตอนแล้วโยนให้เป็ดกิน_

บทที่ 504 จับตอนแล้วโยนให้เป็ดกิน

ดูจากรูปถ่ายแล้ว คนทั้งสองดูคลุมเคลือมากจริงๆ

เพียงแต่ สิ่งที่ทำให้เยี่ยหวันหวั่นสังเกตก็คือ ทำไมเธอถึงรู้สึกคุ้นหน้าจัง?

เยี่ยหวันหวั่นซูมภาพขยายใหญ่อีกครั้ง ผลที่ได้คือ ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน และก็น่าจะเคยเจอเมื่อไม่นานมานี้ด้วย...

น่าแปลก เป็นใครกันนะ?

เยี่ยหวันหวั่นขบคิดพลางกล่าว “ดูจากรูปแล้ว ผู้หญิงคนนี้ว่าไปอายุน่าจะยี่สิบกว่าๆ ต้องโตกว่าฉู่เฟิง อีกอย่างดูแล้วไม่เหมือนสเปคที่ฉู่เฟิงชอบ?”

“ใครจะไปรู้...” เจียงเยียนหรานหน้าซีดขาวกล่าวพึมพำ ดื่มเครื่องดื่มในมือหมดแก้ว

หลังจากผ่านเรื่องของซ่งจื่อหังมา เจียงเยียนหรานเดิมทีก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว หากฉู่เฟิงก็...

อีกอย่างฉู่เฟิงกับเจียงเยียนหรานก็เพราะตนเองเป็นคนช่วยจับคู่ให้

สมควรตาย!

ฉู่เฟิงไอ้เด็กนี่ เสียแรงที่เธอช่วยเขาขนาดนี้ หากเขากล้านอกใจจริงๆ เธอจะจับตอนแล้วโยนให้เป็ดกิน!

เจียงเยียนหรานรินเหล้าใส่แก้วตรงหน้าตัวเองและเยี่ยหวันหวั่นจนเต็ม พลางกล่าว “ดื่มเป็นเพื่อนฉันสักแก้วนะ?”