บทที่ 456 ลงม้าข่มขวัญ
นักแสดงทั้งหลายที่กำลังพูดคุยกันอย่างออกรส เงียบเสียงทันทีเมื่อเห็นซวี่หมิงเดินเข้ามา
รูปลักษณ์ภายนอกของซวี่หมิงดูภูมิฐาน หน้าตาหล่อเหลาตามกระแสนิยม สูงหนึ่งเมตรแปดสิบกว่าเหมือนราวแขวนเสื้อ บุคลิกท่าทางก็ไม่มีที่ติ บวกกับทักษะการแสดงที่ดี ทำให้ช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขาได้เป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในวงการ ชื่อเสียงโด่งดังขึ้นเรื่อยๆ
ซวี่หมิงก้าวเท้ายาวเข้ามาในเต็นท์ถ่ายภาพ ดวงตาซึ่งเปี่ยมด้วยความมั่นใจคู่นั้นบนใบหน้าเด่นสะดุดตากวาดมองไปรอบๆ ผู้จัดการส่วนตัวที่เดินตามมาด้านหลังเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “อาหมิง พวกผู้กำกับซ่งยังไม่มา นายรออยู่ที่นี่แป๊บหนึ่ง”
ซวี่หมิงพยักหน้ารับคำนิ่งๆ ในขณะที่สายตากวาดผ่านลั่วเฉินกับเยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ห่างอออกไปไม่กี่ก้าว คิ้วเลิกสูงอย่างคาดไม่ถึง
ผู้จัดการสังเกตเห็นสายตาของซวี่หมิงจึงมองตามไป กระซิบว่า “อาหมิง วันนี้พวกลั่วเฉินเขาก็มาด้วย คงจะมาทดสอบหน้ากล้องบทพระรอง”
“ครับ ผมรู้แล้ว” ซวี่หมิงตอบอย่างไม่ใส่ใจ
พูดแล้ว ซวี่หมิงก็เดินตรงไปทางลั่วเฉินและเยี่ยหวันหวั่น
Support your favorite authors and translators in webnovel.com