บทที่ 310 ไฟลูกแรก
เยี่ยหวันหวั่นยกมุมปาก มองหลินเฮ่าที่ตกใจจนหน้าเริ่มซีดขาวแล้วเริ่มพูดกับโทรศัพท์ต่อไป “แต่ว่า อีกฝ่ายเป็นคนของโจวเหวินปินเลยนะครับ!”
“อะไรนะครับ? พวกที่อยู่ต่ำกว่าระดับสองให้ผมขึ้นบัญชีดำได้ตามใจเลยเหรอครับ?”
“ได้ครับ ถ้าอย่างนั้นขอบคุณประธานฉู่มากครับ...”
ฟังถึงตรงนี้ ในที่สุดหลินเฮ่าก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป รีบพุ่งราวติดจรวดไปยังด้านหน้าเยี่ยไป๋ “ผู้...ผู้จัดการเยี่ยครับ! ผมผิดไปแล้ว! เป็นผมเองที่เสียสติไปชั่วขณะ! เมื่อกี้นี้ผมไม่ควรปีนเกลียวคุณ! ขอ...ขอให้คุณให้โอกาสผมอีกสักครั้ง! ครั้งหน้าผมไม่กล้าทำอีกแล้วครับ!”
ตอนนี้หลินเฮ่าลนลานไปหมด ไหนเลยจะมีความจองหองอย่างเมื่อครู่อยู่อีก
สายโทรศัพท์เมื่อกี้ของเยี่ยไป๋ราวกับค้อนที่ทุบลงมาอย่างแรง ทุบให้เขาได้สติในทันที!
เพราะว่าดังจากผลงานเรื่องหนึ่ง เด็กใหม่รอบกายหลายคนเริ่มจะประจบเอาใจเขา ทำให้ช่วงนี้เขาหลงระเริงจนเกินตัว ลืมไปว่าตัวเองตอนนี้ก็เป็นแค่นักแสดงระดับสามเท่านั้น
Support your favorite authors and translators in webnovel.com