ตอนที่ 283 หวังว่าจะไม่ระเบิดลง
เยี่ยหวันหวั่นเห็นหานเซี่ยนอวี่จู่ๆ มาปรากฏตัวหน้าห้องพักตัวเอง ในมือถือข้าวของถุงเล็กถุงน้อย ตกใจอยู่นานถึงค่อยได้สติกลับมา ถามด้วยความประหลาดใจว่า “คุณคือ...”
“ผมเพิ่งรู้จากพี่หยางว่าคุณย้ายมาอยู่ห้องข้างผม ก็เลยแวะมาเยี่ยม” หานเซี่ยนอวี่พูดอย่างมีมารยาท
เยี่ยหวันหวั่นได้ยินแล้วมองไปทางห้องข้างๆ ด้วยความประหลาดใจทันที “คุณอยู่ที่นี่เหรอครับ?”
หานเซี่ยนอวี่ตอบด้วยสีหน้าช่วยไม่ได้อยู่บ้าง “เดิมทีอยู่ที่บ้านพักฝั่งตะวันออกครับ แต่คุณก็รู้ เพราะเรื่องก่อนหน้านี้ที่พักส่วนตัวของผมเลยถูกเปิดเผยหมด ก็เลยย้ายมาอยู่ที่นี่ชั่วคราว...”
เยี่ยหวันหวั่นค่อยเข้าใจ “ที่แท้แบบนี้เอง”
เยี่ยหวันหวั่นพูดจบก็อดมองหานเซี่ยนอวี่ไม่ได้ เห็นวันนี้เขาสวมกางเกงยีนส์ แจ็กเก็ตหนังสีดำ ใส่เสื้อเชิ้ตพิมพ์ลายไว้ด้านใน สวมรองเท้ากีฬาสีขาว หูซ้ายใส่ต่างหูเป็นธนูขนนก ผมสั้นสีน้ำตาลอ่อนดูยุ่งเล็กน้อย
เขาแต่งตัวตามสบายมาก ดูไปแล้วทั้งหล่อทั้งสบายๆ เพราะรูปร่างหน้าตาที่โดดเด่นและบุคลิกที่อยู่หน้ากล้องมานาน ไม่ว่าจะมองมุมไหนเขาก็เหมือนรูปโปสเตอร์
Support your favorite authors and translators in webnovel.com