บทที่ 240 ถูไถความยโสของแก
บทที่ 240 ถูไถความยโสของแก
ทานข้าวเช้าเสร็จ หลังจากเตรียมของใช้ทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว เยี่ยหวันหวั่นกำลังที่จะออกจากบ้าน
ขณะที่กำลังจะออกไป เธอพลันนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ จึงหยุดฝีเท้า “เดี๋ยวก่อน! ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังมีเรื่องสำคัญมากๆ อีกเรื่องที่ยังไม่ได้ทำ!”
กล่าวจบก็ผลุบหายไปทางลานบ้าน ย่องเข้าใกล้ก้อนกลมสีขาวใต้ร่มไม้ด้วยฝีเท้าที่เบาที่สุด
แม้ว่าช่วงนี้ต้าไป๋จะอยู่ที่สวนจิ่นหยวนบ่อยๆ แต่ซือเยี่นหานไม่อนุญาตให้เธอเอาแต่เล่นกับต้าไป๋ ด้วยเหตุผลที่ว่า “ความลุ่มหลงทำลายสติปัญญา” ส่งผลกระทบต่อการเรียน
โชคดีที่เธอกำลังจะผ่านพ้นช่วงเวลานี้แล้ว รอให้ปิดเทอมฤดูร้อนก็จะเล่นกับต้าไป๋ได้แล้ว
ต้าไป๋เหมือนจะรู้สึกตัวแล้วว่ามีคนกำลังเข้าใกล้จึงกระดิกหูเล็กน้อย แต่ก็ยังเมินเฉยไม่สนใจ นอนขี้เกียจอยู่ตรงนั้น สะบัดหางเนิบช้า
สามก้าว สองก้าว หนึ่งก้าว...
“ต้าไป๋ ต้าไป๋ ให้ฉันถูไถความยโสของแกหน่อย ให้ฉันสามารถเอาชนะทุกคนในสนามสอบได้เถอะ...”
เยี่ยหวันหวั่นสูดหายใจเข้าลึก ฉวยโอกาสที่เสือขาวตัวใหญ่ไม่ได้สังเกต ลูบตัวของมันอย่างรวดเร็ว แล้วหันหลังกลับวิ่งหนี
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com