บทที่ 218 ค่าเรียนนี้ไม่เสียเปรียบ
บทที่ 218 ค่าเรียนนี้ไม่เสียเปรียบ
สมองของเยี่ยหวันหวั่นแฮงค์ไปชั่วขณะ
ทำไมเขาถึงสามารถพูดคำพูดประเภทนี้ออกมาด้วยใบหน้าภูเขาน้ำแข็งที่เยือกเย็นราวกับเป็นอมตะแบบนั้นได้ “นอนเป็นเพื่อนฉันทุกคืน”
ดีไม่ดีมีคนอื่นที่ไม่รู้เรื่องจะคิดว่าพวกเขากำลังทำอะไรกันที่นี่น่ะสิ ทั้งที่ความจริงพวกเขาแค่ติวเลขด้วยความบริสุทธิ์ใจกันเท่านั้น
หลังจากเยี่ยหวันหวั่นตั้งสติจากความตกใจได้แล้ว ก็รีบกางนิ้วออกมานับ เธอได้รับสองชั่วโมงแต่ต้องจ่ายค่าตอบแทนแปดชั่วโมง ค่าเรียนนี้เสียเปรียบเกินไปหรือเปล่า?
นี่มันพ่อค้าหน้าเลือดชัดๆ!
วิชาคำนวณของเธอแย่มาก แต่ก็ไม่ได้แย่ถึงขั้นนี้สักหน่อยไหมล่ะ?
เยี่ยหวันหวั่นที่รู้สึกโดนดูถูกสติปัญญาพลันเอ่ยขึ้นอย่างโมโห “มันมีตรงไหนผิดไปหรือเปล่า? ทำไมคุณให้ฉันสองชั่วโมง แต่ฉันต้องให้คุณแปดชั่วโมง?”
ซือเยี่ยหานแสดงสีหน้าการเจรจาจะสำเร็จหรือไม่ก็ไม่เป็นไร “เธอปฏิเสธได้”
“ฉัน...” เยี่ยหวันหวั่นไม่มีคำจะพูด
ช่วงนี้ในสายตาของเธอ ซือเยี่ยหานก็คือเทพการสอนเปล่งปลั่งสีทององค์หนึ่ง จะสอบเข้าคณะนิเทศศาตร์ของเมืองหลวงได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับเขาแล้ว ไหนเลยที่เธอจะยอมปล่อยผ่าน!
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com