บทที่ 200 แก่แล้วยังทำตัวไม่น่าเคารพ
บทที่ 200 แก่แล้วยังทำตัวไม่น่าเคารพ
เมื่อเยี่ยหวันหวั่นปรากฎตัวที่ประตูห้อง F ทั้งชั้นเรียนต่างพากันเงียบกริบ
เฉิงเสวี่ยเตรียมการป้องกันไม่ให้สถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้นตั้งแต่แรก วันนี้จึงลุกขึ้นมาแต่งตัวตั้งแต่เช้าตรู่ แม้แต่รอยยับทุกกลีบล้วนถูกจัดการอย่างพิถีพิถัน ใครจะรู้เพียงเยี่ยหวันหวั่นปรากฎตัวก็สามารถแย่งสายตาของทุกคนไปได้อย่างง่ายดาย
เดิมทีซือเซี่ยหน้าตาดูกระวนกระวายเหมือนเขากำลังรออะไรอยู่ เมื่อเห็นเยี่ยหวันหวั่นที่หน้าประตู มือที่เท้าคางอยู่พลันหลุดออก ใบหน้าไถลลงเกือบชนกับโต๊ะ ดวงตาไม่วอกแวกเลยสักนิด
เมื่อคืนรวดเร็วเพียงชั่วพริบตามองไม่เห็นอะไรเลย จึงไม่อาจแน่ใจได้
แต่ผู้หญิงสวมกระโปรงแดงตรงหน้าเป็นภาพซ้อนทับกับเงาร่างของคนบางคนอย่างไม่ทันตั้งตัว
ใบหน้าของเยี่ยนหวันหวั่นนี้ให้ความรู้สึกของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอสวมกระโปรงแดง ยิ่งดูเหมือนกับคนในความทรงจำคนนั้น...
เยี่ยหวันหวั่นไม่ได้สังเกตถึงสายตาสงสัยของซือเซี่ย ดึงเก้าอี้ออกมานั่งลงบนที่นั่งของตัวเอง
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com