ตอนที่ 182 คุณเก่งมากแล้ว
หลังเสียงตะคอก ก็เป็นเสียงเงียบที่วังเวง
ส่วนสีหน้าเยี่ยหวั่นหวันที่แสดงความพิศวาสก็จางหายไป กลับไปเป็นเย็นชาเหมือนเดิม
เยี่ยหวั่นหวันจัดแจงมุมกระโปรงสีขาว ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน มองลงไปยังชายหนุ่มที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยใบไม้ ดูอ่อนแรง ใบหน้าเหลือแต่ความโกรธและความตกใจ “คุณชายซือเซี่ย ในที่สุดก็แกล้งต่อไปไม่ไหวแล้ว?”
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาทันที สายตาจ้องมาที่เธอดูไม่อยากจะเชื่อ
เยี่ยหวั่นหวันยิ้ม “ไม่จำเป็นต้องเศร้าใจไป สามารถปฏิบัติกับฉันที่หน้าตาแบบนี้ได้ถึงขั้นนี้ คุณก็เก่งมากแล้ว”
พูดมาถึงตรงนี้ เยี่ยหวั่นหวันหยุดไป รอยยิ้มบนใบหน้าเปลี่ยนเป็นดุดัน “ฉันไม่สนว่าคุณมีจุดประสงค์อะไรกันแน่ และไม่สนว่าระหว่างคุณกับซือเยี่ยหานมีเรื่องอะไรกันมาก่อน กรุณาอย่าดึงฉันเข้าไปพัวพัน พี่สาวอย่างฉันไม่มีแรงจะเล่นละครเป็นเพื่อนคุณ! ฟังชัดเจนแล้วใช่ไหม?”
เยี่ยหวั่นหวันพูดจบ ก็หันหลังเดินออกไปเลย
ด้านหลัง ชายหนุ่มเพิ่งจะปัดใบไม้และโคลนออกไปทั้งตัวอย่างอึดอัด คอเสื้อโดนแรงกระชากกระดุมเปิดออกไปหลายเม็ด เป็นสภาพที่โดนย่ำยีอย่างเละเทะมาจริงๆ
Support your favorite authors and translators in webnovel.com