บทที่ 164 ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา

ตอนที่ 164 ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา

เจิ้งปินเห็นรอยน้ำตาของเฉินเมิ่งฉี ความปรารถนาอยากจะปกป้องก็จุดติดขึ้นมาทันที ไม่ยอมกลับ “ผมไม่กลับ! ถ้าผมไม่มา คุณต้องโดนแกล้งแน่นอน! ผมจะบอกให้ทุกคนได้เห็นธาตุแท้ของไอ้ชายชั่วคนนี้!”

อารมณ์ของทั้งสองคนนั้นฮึกเหิมกันมาก เปรียบเหมือนไก่ตัวผู้ต่อสู้กัน ต่างไม่อ่อนข้อให้ในเรื่องนี้ เฉินเมิ่งฉีห้ามไม่อยู่ ทำได้แค่มองสองคนทะเลาะกันต่อหน้าทุกคน

ซ่งจื่อหังด่าด้วยความโมโห “นายพูดมาฉันมีธาตุแท้อะไร?”

เจิ้งปินก็ด่ากลับอย่างไม่ยอม “ธาตุแท้ของนายก็คือนายมันคางคกอยากกินเนื้อหงส์ รู้อยู่ว่าเมิ่งฉีมีแฟนแล้ว ยังจะมาตามตื๊อเมิ่งฉีอีก!”

“ฮา! น่าขำตายล่ะ! เมิ่งฉีเป็นแฟนของฉัน ฉันจำเป็นต้องตามตื๊อด้วยเหรอ? เพื่อนนักเรียน สมองนายมีปัญหาหรือเปล่า? แฟนของเมิ่งฉี นายคงไม่บอกว่าเป็นตัวนายเองหรอกนะ?” ซ่งจื่อหังยิ้มเย็นชา ไม่สนใจคำพูดของเขาเลย คิดว่าคนนี้คงแค่ชอบเมิ่งฉี เลยอิจฉาวิ่งออกมาหาเรื่อง

เจิ้งปินพูดออกมาด้วยความโมโห “เมื่อคืนฉันคุยโทรศัพท์กับเมิ่งฉีทั้งคืน เธอบอกฉันเองว่านายมาตามตื๊อเธออยู่ฝ่ายเดียว!”