บทที่ 113 ชอบคุณมากขึ้นเรื่อยๆ

บทที่ 113 ชอบคุณมากขึ้นเรื่อยๆ

รถแล่นไปอย่างราบรื่นท่ามกลางราตรีมาถึงประตูโรงเรียนอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่รถหยุดจอด ซือเยี่ยหานพลันพูดกับเธออย่างกะทันหันประโยคหนึ่ง “อย่าได้เชื่อคำพูดของซือเซี่ย”

เยี่ยหวันหวั่นได้ยินดังนั้น สีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นลองเอ่ยถามขึ้น “หืม ซือเซี่ยเหรอ? เป็นเพราะว่า...พวกคุณมีเรื่องบาดหมางอะไรกันหรือเปล่า คุณคิดว่าเขาจะทำอะไรที่เป็นการทำร้ายฉันเหรอ?”

น้ำเสียงของซือเยี่ยหานเยียบเย็นผิดไปจากปกติ “เธอแค่ทำตามเท่านั้น”

“อื้ม ฉันรู้แล้ว” เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า

ภายในเวลาชั่วแวบ บรรยากาศนิ่งไม่ไหวติง

หลังจากเงียบอยู่ครู่หนึ่ง เธอจ้องชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง เอ่ยออกมาทีละคำชัดๆ “ซือเยี่ยหาน ในเมื่อฉันรับปากคุณแล้วว่า จะเริ่มใหม่กับคุณอย่างดี ก็ไม่มีทางผิดคำพูดอย่างเด็ดขาด ฉันจะเชื่อใจคุณ เชื่อฟังคุณ แต่ก่อนอื่น คุณต้องให้ความเชื่อมั่นแบบเดียวกันกับฉันด้วย...”

พูดถึงตรงนี้ เยี่ยหวันหวั่นหยุดเล็กน้อย แล้วเอ่ยต่อไปว่า “ไม่อย่างนั้น...ฉันจะไม่ตัด... ความเป็นไปได้ที่หยุดกลางคัน...”