บทที่ 110 เปิดเข้าสู่โหมดแล้วแต่โชคชะตาจะพาไป

ตอนที่ 110 เปิดโหมดแล้วแต่โชคชะตา

คิดถึงจุดจบของตระกูลหวาง ในที่สุดซุยเฮ่าก็รับรู้ได้ถึงความน่ากลัวอย่างยิ่ง เขาถลาเข้าไปขอร้องซือเยี่ยหานด้วยสีหน้าเหมือนความตายมาอยู่ตรงหน้าแล้ว “คุณชายเก้า! ผมผิดไปแล้ว! ผมรู้ตัวแล้วว่าผิดจริงๆ! ผมไม่ควรละเมิดข้อห้ามของคุณ! ผู้หญิง... ผู้หญิงคนนี้คุณจะจัดการยังไงก็ได้! ขอแค่ให้คุณหายโกรธพอ!”

ตอนแรกเขาเห็นผู้หญิงคนนี้คุณสมบัติดีมาก ตัวเขาเองยังเสียดายไม่อยากใช้งานเลย พอเอามาส่งเป็นเครื่องบรรณาการ ใครจะรู้ว่ากลายเป็นทำร้ายตัวเอง

ซือเยี่ยหานนี่เป็นผู้ชายแน่หรือเปล่า? เจอสาวสวยขนาดนี้กลับไม่รู้สึกรู้สาอะไร!

ผู้หญิงข้างๆ ได้ฟังคำนี้ สีหน้าก็เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อและหมดหวัง คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะถูกขายแบบนี้ แต่ด้วยสถานะของเธอ เวลานี้กลับพูดอะไรไม่ได้เลยสักคำ ทำได้เพียงนั่งลงร้องไห้อยู่ที่พื้นอย่างสิ้นหวัง

เวลานี้ บนโซฟา ชายหนุ่มที่กำลังใช้กระดาษทิชชูเปียกฆ่าเชื้อเช็ดหลังมือไม่หยุด จู่ๆ ก็มองไปทางประตูด้วยสายตาดุดัน

หลินเชวียมองตามสายตาซือเยี่ยหานไป ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ใครแอบอยู่ตรงนั้น?”