บทที่ 8 หึง

" ขอบคุณทุกคนมากๆครับ งานผ่านไปได้ด้วยดีเลย เหนื่อยกันค่อนเดือน กลับบ้านกันดีๆนะ "

ในที่สุดงานโฆษณาที่จ้างพี่ต้นอ้อรับผิดชอบก็เสร็จสิ้นลงหลังจากที่กินเวลาไปค่อนข้างนาน

หมอกเองก็วุ่นวายกับงานนี้อยู่ไม่ใช่น้อย ต้องปรับจูนการทำงานกับทีมงานทีมนี้อยู่มาก เดิมทีมเก่าที่เคยจ้างเข้าขากันดีอยู่แล้ว พอเปลี่ยนมาจ้างพี่ต้นอ้อก็เหมือนเริ่มใหม่ทั้งหมดเพราะไม่ค่อยรู้ใจกัน

หมอกกล่าวขอบคุณพนักงานและผู้มีส่วนเกี่ยวข้องเรียบร้อยแล้วก็ทำการกล่าวลาแล้วแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตน

พี่ต้นอ้อที่เป็นหมากในเกมของเขาตอนนี้คงจะพร้อมใช้แล้ว เขาตั้งใจจะทำลายความสัมพันธ์ของเพื่อนทั้งสองคนให้พังลงในวันนี้ทีเดียว

" เลิกงานแล้ววันนี้ต้องว่างแล้วหรือเปล่าพี่ "

" ว่างงงงง ไม่ว่างได้ไงเคลียร์คิวไว้ให้แล้วเนี่ย " เธอพูดอย่างยิ้มแย้มดูสดใส

" เสร็จไวแบบนี้เราแวะไปเซอไพรส์เลยดีไหมพี่ "

" เห้ย ดีนะ ไปสิๆ อยากเจอสองคนนั้นแล้ว "

ตบปากรับคำกันเรียบร้อยหมอกก็ขับรถมาจอดรับพี่ต้นอ้อหน้าบริษัท บึ่งไปหาเหรินกับอลิสทันทีแบบไม่ได้นัด

วันนี้อลิสไม่ได้ออกไปทำงาน เนื่องจากช่วงหลายวันมานี้รู้สึกไม่ค่อยดีตัวคล้ายๆจะเป็นไข้ รู้สึกพะอืดพะอมพิกล ตั้งใจว่าเดี๋ยวนอนพักวันสองวันก็น่าจะอาการดีขึ้นแล้วค่อยกลับไปใช้ชีวิตตามปกติ

นอนดูข่าวกับเล่นมือถือไปๆมาๆก็เห็นเรื่องเกี่ยวกับแม่และเด็กเกี่ยวกับการตั้งครรภ์เกิดเอะใจขึ้นมาว่าตัวเองจะท้องเพราะตั้งแต่หลับนอนกับคนเป็นสามีมาไม่เคยป้องกันเลย

อลิสลุกขึ้นไปเช็คตารางการเป็นประจำเดือนของตัวเองก็พบว่าเลยกำหนดมาแล้ว ทำอย่างไรดีคราวนี้ หรือว่าจะท้องจริงๆ

ไม่รู้ว่าควรทำอะไรก่อนดี ทั้งดีใจทั้งตื่นเต้น เธอเดินออกจากห้องนอนมาหาคุณป้าแม่บ้านเพราะเห็นว่าเป็นผู้ใหญ่ อายุมากกว่าอาจจะช่วยแนะนำอะไรได้บ้าง

" คุณป้าคะ อลิสอยากขอคำแนะนำนิดนึงค่ะ " อลิสถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

" เรื่องอะไรคะเนี่ย หน้าเครียดเชียว " คุณป้าถามยิ้มๆอย่างนึกเอ็นดูคุณหนูที่เธอเลี้ยงมากับมือ

" อลิสสงสัยว่าตัวเองท้องน่ะค่ะ ตามหมอเลยดีไหมหรือว่าจะทำยังไงดีคะ "

" ป้าว่าลองซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจดูก่อนก็ไม่ยุ่งยากดีนะคะ ถ้าผลว่าท้องค่อยให้หมอตรวจดูอีกที "

" นี่ป้าจะได้เลี้ยงลูกให้คุณหนูแล้วหรอคะเนี่ย " คุณป้าพูดพร้อมกับยิ้มแซวๆ

" ฮ่าๆ ไม่ต้องมาแซวเลย หนูยังไม่ได้ตรวจเลยค่ะ "

คุณป้าแม่บ้านช่วยจัดการซื้อที่ตรวจครรภ์มาให้พร้อมสรรพ ซื้อหลายๆอันคละยี่ห้อมาด้วย จะได้คอนเฟิร์มว่าที่ตรวจไม่ได้มีปัญหา

อลิสเข้าไปตรวจในห้องน้ำ เห็นบนที่ตรวจมีแถบสีแดงขึ้นสองแถบก็ใจสั่นระรัว ตื่นเต้นแบบบอกไม่ถูก เดินออกจากห้องน้ำมาพูดจาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

" ขึ้นแบบนี้แปลว่าท้องใช่ไหมคะ " เธอยื่นที่ตรวจครรภ์ให้คนโตกว่าดูผลให้อีกครั้งเพื่อเป็นการยืนยันว่าใช่แบบเดียวกันกับที่เธอคิดหรือไม่

" ป้าดีใจด้วยนะคะคุณหนู เดี๋ยวป้าโทรตามหมอมาช่วยเช็คอีกทีดีกว่าเผื่อมีอะไรผิดพลาด "

" ขอบคุณค่ะ "

ทราบผลจากคุณหมอว่าเธอตั้งครรภ์แล้วจริงๆก็อยากจะบอกให้คนเป็นสามีรู้เรื่อง รีบหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาเขาทันที

แต่เรื่องสำคัญแบบนี้ก็อยากจะไปบอกเองต่อหน้า อยากเห็นสีหน้าท่าทางของคนเป็นสามีด้วยว่าจะทำอย่างไรบ้างถ้ารู้ว่าตัวเองกำลังจะได้เป็นพ่อคน

" ฮัลโหลเธออยู่ที่บริษัทหรือปล่าวตอนนี้ "

' อยู่ครับๆ น่าจะกลับเย็นๆแหละ รอกินข้าวด้วยกันนะ '

" ไม่ๆเราจะเข้าไปหา มีเรื่องอยากคุยด้วยอ่า "

' รอคุยที่บ้านก็ได้ครับ ไม่ค่อยสบายนี่นา เดี๋ยวตอนเย็นเราก็กลับแล้ว '

" ไม่อาววว เราจะไปหา " เธออ้อน

' โอเคครับถ้าอยากมาตอนนี้เลยก็มา แต่ว่าห้ามขับรถมาเองเด็ดขาดนะ " เขาสั่งการเสียงเข้ม เป็นห่วงคนเป็นภรรยาอยู่ไม่น้อยเพราะเห็นวันนี้สุขภาพดูไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไรนัก

" ได้เลยยย เดี๋ยวเรารีบเข้าไป "

หมอกมาถึงก็เข้ามาภายในบริษัทแล้วมุ่งตรงมาหาเหรินที่ห้องทำงานโดยมีพี่ต้นอ้อเดินตามหลังมาติดๆ

" อ้าวไอ่หมอก หายหน้าหายตาไปนานเลยมึง ไปไงมาไง "

เหรินกล่าวทักทายก่อนด้วยเงยหน้าขึ้นมาก็เจอหน้าเพื่อนสนิท ตั้งแต่แม่ของเขาย้ายที่ทำงานให้ ทั้งสองคนก็ไม่ค่อยได้เจอกัน

" แวะมาเยี่ยมๆ "

" กูนึกว่าตายห่าไปละ เงียบเชียว "

เหรินละมือจากงานที่กำลังทำอยู่ ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินออกมาทักทายเพื่อนของตนทันที

" มึงดูกูพาใครมาด้วย "

" เห๊ยพี่ "

ทันทีที่เจอหน้าแฟนเก่าก็รู้สึกประหลาดใจมาก พี่เขาวิ่งเข้ามาสวมกอดเหรินทันทีด้วยดีใจ หลังจากเลิกกันไปก็ไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกเลย หลายปีมาแล้ว พึ่งจะได้เจอกันอีกก็วันนี้

นี่ถ้าไม่ได้หมอกสร้างสถานการณ์ให้ต้องมาเจอกันก็ไม่รู้ในชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เจอกันอีกหรือปล่าวนะ

" คิดถึงมากกก แต่งงานแล้วหล่อขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย สงสัยน้องอลิสดูแลดีเป็นพิเศษ "

อลิสมาได้จังหวะเห็นสองคนเค้ากอดกันก็น้อยใจ เสียใจ หึง อะไรก็ไม่รู้ตีกันวุ่นวายวนเวียนในหัว ตั้งใจว่าจะยืนหลบมุมอยู่สักพักหนึ่งก่อน พยายามเก็บอารมณ์เอาไว้ไม่ให้ใครสัมผัสได้

หรือจะจริงที่คนเขาว่ากันว่าคนท้องจะอารมณ์แปรปรวนง่าย ฮอร์โมนเริ่มสร้างเรื่องเข้าให้แล้ว

คนสายตาไวแบบหมอกดันเหลือบไปเห็นอลิสเข้าก็ได้ใจ ทุกอย่างเป็นไปตามแผนโดยไม่ต้องออกแรง ถ้าให้เขาทายก็คงคิดว่าตอนนี้อลิสก็คงกำลังร้อนรุ่มและกลัวว่าเหรินกับพี่ต้นอ้อจะยังมีใจให้กันอยู่ อลิสน่ะรักใครแล้วรักสุด ตอนนี้เธอกลัวเหรินไม่รักที่สุดแล้ว

" โห ผมหล่อที่สุดมาตั้งนานแล้วเหอะ " เขาพูดขำๆ ในห้องทำงานของเขาตอนนี้มีแต่เสียงหัวเราะมีความสุขจากบุคคลทั้งสาม

" แหมมมมม ฮ่าๆ "

" แล้วอลิสไปไหนวะ อยู่บริษัทนู้นอ่อ "

" ทีแรกวันนี้บอกรู้สึกไม่ค่อยดีตัวเลยไม่ได้มา เมื่อซักครึ่งชั่วโมงโทรมาหาบอกจะมา น่าจะใกล้ถึงแล้วมั้งเนี่ย " เหรินพูดพร้อมกับยกแขนขึ้นมาดูเวลาจากนาฬิกาที่สวมอยู่ที่ข้อมือ

" ดีเลย กูว่าจะชวนไปกินข้าวด้วยกันหน่อย ย้อนวัยๆ "

" เออเอาสิ ดีเหมือนกันนะ "

" เอ้าเธอ หมอกกับพี่ต้นอ้อมาแวะหาแน่ะ "

อลิสสูดหายใจเข้าลึกๆ ตัดสินใจเดินเข้ามาในห้องหลังจากหลบอยู่สักพัก แกล้งทำทีว่าพึ่งมาถึง ทำตัวปกติทักทายทุกคนอย่างยิ้มแย้ม

" สวัสดีค่ะ สบายดีมั้ยเนี่ยไม่ได้เจอนานเลย " อลิสกอดเอวพี่ต้นอ้อแล้วพูดคุยอย่างสนิทสนม

" อื้ม ว่าแต่เราเหอะเห็นเหรินบอกไม่ค่อยสบาย เป็นอะไรมากหรือปล่าว "

" ตอนนี้โอเคแล้วค่ะ "

" โอเคก็ดีละ ไปหาไรกินกันปล่าวเธอ ตั้งใจมาชวนกินข้าวด้วยกันแหละ " พี่ต้นอ้อเอ่ยชวนอลิส สมัยที่พี่เขายังคบกับเหรินทั้งคู่เคยไปใช้เวลาด้วยกันอยู่บ้างเลยค่อนข้างจะมีความทรงจำดีๆร่วมกันอยู่

" ดีเลยๆ ไปดิไม่ได้เจอกันมาตั้งนาน "

" ร้านนี้ตั้งแต่กลับมาไทยพี่กินบ่อยม๊ากกก อร่อยจริงทุกคนต้องลองเลย "

วันนี้พี่ต้นอ้อเป็นคนเลือกร้าน ระหว่างกำลังเลือกเมนูกับสั่งอาหารกันอยู่หมอกก็เริ่มทำการยั่วยุปลุกปั่นให้อลิสรู้สึกแย่กับสามีของเธอทันที

" เราไม่ได้หาเวลาไปถ่ายรูปเล่นกันเลยเนอะ "

" งานยุ่งใช้ได้เลยค่ะช่วงนี้ "

" สาวนักธุรกิจมาก "

" ฮ่าๆไม่ขนาดนั้นพี่ "

หมอก : เธอเห็นเขากอดกันเหรอ

อลิส : อือ อาการเราออกชัดเหรอ พยายามเก็บอยู่นะเนี่ย

หมอก : เราดูออก แต่อย่าคิดมากนะ เค้าคงไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันแล้วแหละ นี่น่าจะ คิดถึงตามประสาคนไม่ได้เจอกันนาน

อลิส : อ่าห้ะ

หมอก : คนเขาเคยเป็นแฟนกันจะดูสนิทกันก็ไม่เห็นแปลกเลย อย่าคิดมากๆ

อลิส : จริงของเธอ

ทั้งคู่ไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันแล้วจริงๆแต่ภาพที่เห็นน่ะสิ อลิสคิดไปถึงไหนต่อไหน ยิ่งมีหมอกมาพูดสะกิดใจให้คิดมันยิ่งไปกันใหญ่

เธอปิดมือถือแล้วกลับมาให้ความสนใจกับคนที่ร่วมโต๊ะอยู่แทน

" อร่อยจริงพี่ ไว้หาโอกาสรวมตัวกันมากินอีกนะ "

" ได้เลยยย นัดล่วงหน้ากันนิดนึงก็พอ ตารางมันแน่น "

หลังจากมื้ออาหารทุกคนก็พูดคุยอัพเดทเรื่องราวชีวิตกันต่อพักใหญ่ๆก่อนที่จะจ่ายเงิน ร่ำลาแล้วแยกย้ายกันกลับ

" ไปๆๆ แยกย้ายกลับ กลับดีๆล่ะสองคน "

" เดี๋ยวผมไปส่งพี่ต้นอ้อเองนะ "

" ขอบคุณมากๆ "

" ขับรถดีๆมึง "