ตอนที่ 30
"พัฒน์"
โก้ลุกพรวดพุ่งเข้าไปหาวสวัต คนที่พึ่งเดินเข้ามาในบ้านผงะถอยหลัง ท่าทางตกใจนั้นไม่ต้องแสร้งทำเลย เพราะไม่ว่าจะคาดเดาไว้หลายอย่าง แต่ก็ไม่เคยคิดว่าอีกฝ่ายจะพุ่งเข้ามาทันทีที่เห็นเขา โก้ยืนมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้า คนที่ตามหาอย่างไม่เคยลดละ
"พัฒน์ พัฒน์ใช่ไหม"
โก้คว้าไหล่คนตัวบางพลิกให้เผชิญหน้ากันตรง ๆ เขามองอย่างไม่เชื่อสายตา ใบหน้านี้ ดวงตานี้ รูปร่างแบบนี้ ทุกสิ่งที่เห็นตรงหน้าคือคนที่อยู่ในความทรงจำมาตลอดสามสิบปี กานต์มองอาอย่างตกใจแล้วเห็นวัตหน้าซีด มือโก้ที่จับไหล่นั้นเกร็งแน่น เขารีบแตะมืออาเบา ๆ
"อาโก้ อาโก้ เป็นอะไรไปครับ"
โก้รู้ตัวเมื่อเห็นคนที่จับบ่าอยู่หน้าซีด เขารีบปล่อยมือจากไหล่ที่บีบอยู่
"อาโก้เป็นอะไรครับ"
"แล้วนี่"
"วัต เพื่อนผม เจ้าของบ้านที่ผมเช่าอยู่ คนที่ผมเคยเล่าให้ฟังไงครับ"
วสวัตยกมือไหว้อีกครั้ง หากหลบสายตาโดยทำเหมือนกำลังตกใจ
"สวัสดีครับ อาโก้"
เสียงทุ้มกว่าที่เขาคุ้นเคย โก้รับไหว้มองอีกฝ่ายไม่วางตา แม้จะตกใจและแปลกใจอย่างที่สุด หากด้วยประสบการณ์ชีวิตทำให้โก้ควบคุมอารมณ์ได้
"วัตเหรอ ขอโทษ ถ้าอาทำให้เจ็บ"
"ไม่เป็นไรครับ"
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com