ตอนที่ 462 ซ่งฉางเฟิง ผมเป็นพวกนักปฏิบัติ
น้ำเสียงของจี้ซ่าวเหมือนพวกวัยรุ่นเลือดร้อนที่พูดข่มอย่างได้ใจ
กู้เหอได้ฟังก็รู้สึกจนใจ สมองของจี้ซ่าวไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ เธอแสดงออกตรงไหนว่าอยู่ข้างเขา? เธอก็แค่พูดไปตามเรื่องเท่านั้น แต่เขากลับเอาไปเล่นลูกไม้แบบนี้เสียได้
สีหน้าของซ่งฉางเฟิงดูเฉยชา “พ่อของคุณพาบริษัทเข้าสู่ตลาดเองกับมือ สาขาต่างประเทศมีพี่ชายคุณเป็นหัวเรือใหญ่ คุณอยากจะทำลายมันลงใช่ไหม”
ซ่งฉางเฟิงเอาเรื่องกู้เหอกับเรื่องบริษัทมารวมกัน ทำให้จี้ซ่าวฟังแล้วไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก เขาเกลียดคำแนะนำแนวนี้ที่สุด
จี้ซ่าวเอามือล้วงกระเป๋าข้างหนึ่ง พลางยกมืออีกข้างขึ้นถูจมูก “ความหมายของคุณคืออยากให้ผมไปสืบทอดกิจการอย่างนั้นเหรอ”
“ผมแค่อยากให้คุณทำอะไรก็นึกถึงบริษัทไว้บ้าง แล้วก็นึกถึงเหอเหอด้วย” ซ่งฉางเฟิงคิดว่าที่ตัวเองพูดไปก็เพื่อตัวจี้ซ่าว เพื่อบริษัท แล้วก็เพื่อกู้เหอ......
จี้ซ่าวหัวเราะออกมา จากนั้นจึงพยักหน้า “ถ้าผมเข้าไปรับตำแหน่งในบริษัท คุณคิดว่าคุณจะยังมีที่ยืนอยู่อีกไหม ซ่งฉางเฟิง ถ้าผมหันไปทำธุรกิจ ผมจะทำทุกวิถีทางไม่ให้คุณได้เกิดเลย”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com