ตอนที่ 136 คุณน่าจะดีใจที่ฉันไม่ได้สวมแหวน
พอกระดาษโดนน้ำก็เปื่อยทันที ภาพที่อยู่บนกระดาษทั้งหมดก็เละจนช่วยอะไรไม่ทันแล้ว
ยวี่หว่านรีบเดินเข้าไปยื่นมือไปหยิบกระดาษสเก็ตซ์ที่อยู่ในอ่างน้ำขึ้นมา แต่กระดาษนั้นกลับเปื่อยเสียแล้ว แบบร่างชุดแต่งงานที่เธอใช้เวลาวาดถึงสามวัน กลับถูกลู่อี้หนงทำลายง่ายๆ แบบนี้
“ลู่อี้หนง เธอบ้าไปแล้วใช่มั้ย?!” ยวี่หว่านเบิกตาโตจ้องลู่อี้หนง ขอบตาแดงเรื่อขึ้นมา เส้นเลือดบนหน้านูนขึ้นมาด้วยความตื่นตกใจ
ยวี่หว่านไม่ใช่คนที่จะโกรธได้ง่าย ถึงแม้จะรู้สึกโกรธแต่ก็ข่มไว้ในใจไม่แสดงมันออกมา แต่ตอนนี้ที่เห็นลู่อี้หนงทำแบบนี้ เธอกลับโมโหขึ้นมาทันที
แรงจูงใจในการกระทำของเธอชัดเจน ทำให้ยวี่หว่านบังคับตัวเองไว้ไม่อยู่
ลู่อี้หนงยืนอยู่ตรงนั้น สองมือประสานไว้ข้างหน้า บนหน้าสวยยังคงปรากฏรอยยิ้มบางๆ เหมือนกับไม่ได้สนใจว่ายวี่หว่านจะพูดยังไง ท่าทางดูราวกับหญิงสาวผู้สูงส่งยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสง่างาม
Support your favorite authors and translators in webnovel.com