047

ตอนที่ 47 ทุกคำพูดของเฉียวหลานซินล้วนแต่อยากใส่พานลู่อี้หนงถวายให้เฉิงฉีตง

เฉียวหลานซินอายุประมาณห้าสิบปี แต่มองดูยังคงสวยสง่าสาวกว่าวัย จนดูแล้วไม่น่าจะเกินสี่สิบปี

“แม่” สายตาของยวี่หว่านมองอยู่ที่หล่อน ยิ้มให้เล็กน้อย นี่เป็นการพบกันระหว่างเธอกับเฉียวหลานซินครั้งแรกหลังจากที่เธอออกจากคุก

เฉียวหลานซินได้ยินคำนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอหันไปมองทางยวี่หว่าน ก็เห็นว่าข้างๆ เฉิงฉีตงยังมีผู้หญิงอีคนยืนอยู่ ผู้หญิงคนนี้ก็คือ ยวี่หว่าน

“ยวี่หว่าน?” เฉียวหลานซินคิ้วขมวดตึง สายตาของลู่อี้หนงที่อยู่ข้างๆ มองไปที่ยวี่หว่านที่คล้องแขนเรียวของเฉิงฉีตงอย่างรวดเร็ว

ลู่อี้หนงที่ตอนแรกยังยืนขำอยู่กลับแข็งทื่อไปทันที

เฉียวหลานซินเป็นคนฉลาด รู้ว่าสถานการณ์แบบนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาซักถาม จึงเก็บอารมณ์ไว้ เชิดมุมปากมองไปทางเฉิงฉีตง “ที่แท้คุณเฉิงก็รู้จักกับลูกสาวคนโตของฉันด้วย งั้นก็ยิ่งดีเลยค่ะ หนงหนงยังพูดอยู่เลยว่าเขากลัวคนแปลกหน้า ตอนนี้คงจะไม่กลัวแล้ว”