บทที่ 3

สถาบันฝึกอบรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกมีเวทมนตร์ วิทยาศาสตร์ และวิศวกรรมที่ล้ำสมัย

[ลูกบาศก์]

Cube เป็นชื่อของเกาะขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ในทะเลตะวันออก เกาะเทียมนี้มีขนาดใหญ่เป็น สองเท่าของเกาะยออิโด [1]

ในพื้นที่ขนาดใหญ่นี้มีนักเรียนนายร้อยฮีโร่เพียงประมาณ 5,000 คน โดย 1,300 คนเป็น นักเรียนชั้นปีแรก ในขณะที่นักเรียนนอกศึก 2,000 คนจบการศึกษาเมื่อสองสัปดาห์ก่อน นักเรียนนายร้อยชั้นยอดจากทั่วทุกมุมโลกมารวมตัวกันที่นี่ ทำให้มีการแข่งขันมากขึ้นกว่า เดิม ในทางหนึ่ง สถานที่นั้นรุนแรงและน่าสยดสยองเกินกว่าจะเป็นบ้านของเด็กอายุ 17 ถึง 19 ปี

และตั้งแต่ปีที่สองเป็นต้นไป นักมายากลที่เลือกจะเป็นวีรบุรุษจะมาจาก 'มหาวิทยาลัย เวทมนตร์แห่งชาติ' นั่นคือนักเรียนนายร้อยอีก 200~300 คน

นอกจากนี้ ยังมีอาจารย์ฝึกอบรม, สตรีโรงอาหาร, คนทำความสะอาด, นายหน้าที่มา เยี่ยมเยียนเป็นครั้งคราว, ผู้ร่วมงานของรัฐบาล, วิศวกรที่ทำการบำรุงรักษาและปฏิบัติการ, ทหารที่ถูกส่งไปเป็นหลักทรัพย์, แพทย์และนักวิจัยสำหรับการดูแลนักเรียนนายร้อย, พนักงานร้านสะดวกซื้อที่ทำงานภายใต้ Cube และอื่นๆ ... ด้วยคนเหล่านี้ ผู้คนประมาณ 50,000 คนอาศัยอยู่ใน Cube

โดยธรรมชาติแล้วสถานที่แห่งนี้เป็นเสียงขรมที่สำคัญอย่างยิ่งซึ่งได้รับความสนใจจากนัก ลงทุน เมื่อพิจารณาจากการตั้งค่านิยายของฉันแล้ว เกาหลีเป็นมหาอำนาจของโลกที่เป็นคู่ แข่งกับสหรัฐอเมริกา ฉันดูเหมือนจะจำเหตุผลหลายประการได้ แต่เหตุผลที่ชัดเจนกว่านั้น คือฉันเป็นคนเกาหลี

ไม่ว่าในกรณีใด ขุนดงเป็นสมาชิกของ Cube ดังนั้นเขาจึงกล่าวได้ว่าเป็นชนชั้นสูง แต่ฉันไม่ ได้จัดสรรเรื่องราวใด ๆ สำหรับชุนตง

ดังนั้นโชคชะตาของชุนตงควรจะต้องอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่แยกออกจากโครงเรื่องหลัก แม้ว่า เขาจะไม่ได้ใช้ชีวิตที่สำคัญและเป็นภาระของตัวละครหลัก แต่เขาก็น่าจะใช้ชีวิตอย่าง สบายใจไร้กังวล

.....และนั่นคือชีวิตที่ฉันต้องการเช่นกัน

ฉันมองไปที่ประตูห้องเรียน ฉันถอนหายใจ

[มือใหม่ - Veritas]

Novice หมายถึงนักเรียนนายร้อยชั้นปีที่ 1 ในขณะที่ Veritas เป็นชื่อของชั้นเรียน พูดง่ายๆ คือฉันอยู่ปี 1 ห้อง 1

ฉันรู้ว่าชั้นเรียนนี้คืออะไร

ชินจงฮักและคิมซูโฮอยู่ในชั้นเรียนนี้ และเมื่อมีก๊กเกิดขึ้นรอบๆ พวกเขา แผนการมากมายซึ่ง ส่วนใหญ่เริ่มต้นโดยชินจงฮักและผู้ติดตามของเขา จะทำให้ชั้นเรียนเป็นที่ครึกโครม ใน ฐานะสมาชิกของชั้นเรียน ฉันมักจะถูกครอบงำโดยไม่คำนึงถึงความตั้งใจของฉัน

"หือ"

หลังจากรวบรวมลมหายใจแล้ว ฉันค่อยๆ เปิดประตูอย่างระมัดระวัง

การตกแต่งภายในนั้นเพรียวบาง สีขาวไม่มีฝุ่นและโต๊ะยาวสามตัวเรียงซ้อนกัน

ฉันควรนั่งที่ไหน ฉันมองไปรอบๆ ห้องเรียนและพบว่าชินจงฮักนั่งอยู่บนเบาะหลังที่ไกลที่สุด เมื่อหลับตาและเอามือไว้ในกระเป๋า เขาดูสง่างาม ถัดจากเขาคือเพื่อนสมัยเด็กของเขา ยู ยอนอา กำลังพูดพล่อยๆ

พวกเขาสองคนไม่สนใจฉันเลย

ขอบคุณ. พระเจ้า.

ฉันนั่งลงบนที่นั่งริมสุดของแถวกลาง

เช่นเดียวกับสิ่งพิเศษ ฉันมองตรงไปข้างหน้าด้วยความงุนงง ไม่มีกระดานดำแต่มีจอฉาย สำหรับแสดงโฮโลแกรม

เมื่อมองดูแล้วฉันก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ หลังจากผ่านโรงเรียนมัธยมและแม้กระทั่งการ เกณฑ์ทหาร ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะต้องกลับไปโรงเรียน ไม่มีภัยพิบัติที่เลวร้ายกว่านี้อีก แล้ว

"...หูอ่วม"

ภาคการศึกษาของ Cube เริ่มขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ ข้างนอกเย็นและข้างในอุ่นทำให้ฉันง่วง โดยธรรมชาติ

ขณะนี้เป็นเวลา 08.00 น. เริ่มเรียนเวลา 8.30 น.

อันที่จริง ไม่คาดคิดว่าจะมาถึงเร็วขนาดนี้ การเดินทางจากโซลไปยัง Cube นั้นรวดเร็วโดย ใช้ 'พอร์ทัล' แต่ฉันคาดว่าจะหลงทางเมื่อมาถึงที่นี่ อย่างไรก็ตาม มีสิ่งที่เรียกว่า Cube Bus ซึ่งเป็นรถบัสที่วิ่งทุกๆ 10 นาทีรอบๆ Cube ซึ่งไม่มีอยู่ในสถานที่ดั้งเดิมของฉัน

เมื่อคิดถึงตอนนี้ มันเป็นความผิดพลาดในส่วนของฉันที่ให้ตัวละครหลักเดินไปรอบ ๆ วิทยาเขตขนาดใหญ่ตลอดเวลา เนื่องจากนวนิยายเรื่องนี้กลายเป็นโลกแห่งความจริง ดู เหมือนว่ามันกำลังแก้ไขช่องโหว่ของพล็อตด้วยตัวของมันเอง

.....ยังไงก็ขอนอนสักหน่อย ไม่อยากคิดแล้ว

ฉันหลับตาลง ฟุบศีรษะลงบนโต๊ะ

-ตอนนี้!

เสียงตะโกนดังลั่นทำให้ฉันตื่นขึ้น

เมื่อฉันลืมตาขึ้น ผู้สอนอยู่ด้านหลังโพเดียม

"วันนี้เป็นวันแรก ดังนั้นจะไม่มีการฝึกซ้อมพิเศษใดๆ แต่ฉันหวังว่าพวกคุณทุกคนจะฝึกซ้อม ตอนเช้า การฝึกไม่เคยผิดพลาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนเข้าเมื่อความหนาแน่นของมานา สูง"

อบรมช่วงเช้า?

...โอ้ใช่. มีบางอย่างเช่นนั้น สนามซ้อมที่เปิดตั้งแต่ตี 5 ถึง 8 โมงเช้า ผมรีบยัดเข้าเรื่องให้ พระเอกมาเจอกัน

"ตอนนี้เรามาเริ่มกันที่การแนะนำตัวเอง ฉันคิมซูฮยอก ผู้สอนที่ดูแลพวกคุณตลอดทั้งปี"

ชื่อนั้นฉันจำได้ลางๆ

"คะแนนอันดับของฉันคือ 3850 อันดับโลก 9737 ตามการจัดประเภทของสมาคม ฉันจะเป็น

ระดับกลางระดับสูง 5"

ดวงตาของนักเรียนสว่างขึ้น เป็นที่เข้าใจได้ มีฮีโร่ประมาณสองล้านคนในโลก อันดับ 9737 หมายความว่าเขามีฝีมือมาก

"ฉันคิดว่านั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับการแนะนำตัวของฉัน"

คิมซูฮยอกดูเหมือนจะชอบปฏิกิริยาของนักเรียนในขณะที่มุมปากของเขาม้วนเป็นรอยยิ้ม

"วันแรกจะรู้สึกพิเศษ คุณอาจไม่ได้นอนเพราะตื่นเต้นและกังวล หรือบางทีคุณอาจรู้สึกดีที่ สามารถปรับปรุงตัวเองได้ เฮ้ บางทีคุณอาจจะดีใจที่ได้เห็นคนที่คุณชอบอีกครั้ง"

เหล่านักเรียนนายร้อยต่างหัวเราะเบาๆ แต่ครูฝึกกลับทำหน้าเคร่งขรึม

"แต่ Cube ไม่เหมือนเดิมแล้ว ฉันสัญญาว่าจะไม่มีเวลาสำหรับความสัมพันธ์ ใน Cube คุณจะ ได้สัมผัสกับสถานการณ์การต่อสู้จริงหลายอย่าง รอคอยที่จะได้สัมผัสกับโลกแห่งความเป็น จริงที่น่าสะพรึงกลัว"

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขาทําให้หลังของฉันเย็นลง

การฝึกการต่อสู้ ฉันต้องเข้าร่วมด้วย

"ต่อไป Cube มีวัตถุประสงค์ ตัวบ่งชี้ความสำเร็จของคุณเพียงอย่างเดียวคือเกรดของคุณ กิ ลด์จะดูเกรดของคุณเท่านั้น ดังนั้น เราจะให้คะแนนคุณอย่างถูกต้องและเคร่งครัด หากคุณ ทำผลงานได้ต่ำกว่าเกณฑ์ คุณจะถูกรั้งไว้ ตามสถิติ นักเรียนนายร้อยของ Cube น้อยกว่า ครึ่งจบการศึกษาโดยไม่ต้องเรียนภาคการศึกษาซ้ำ ถึงกระนั้นคุณก็สามารถถูกระงับได้ถึง สองปีเท่านั้น เกินกว่านั้นคุณจะถูกไล่ออก หากคุณไม่สามารถเป็นฮีโร่ได้ คุณจะกลายเป็น ตัวแทนหรือทหารรับจ้าง ฉันเข้าใจว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ"

หลังจากทำให้นักเรียนตกใจแล้ว ผู้สอนก็หยุดชั่วคราวและสแกนใบหน้าของนักเรียน

"ฉันสามารถเห็นใบหน้าที่ฉันคุ้นเคยได้แล้วสองสามหน้า"

มันเหมือนกันสำหรับฉัน

คิมซูโฮ ชินจงฮัก ยูยอนอา แซนายุน ราเชล ยียองฮัน

หกคนนี้เป็นตัวละครสำคัญที่ฉันเห็นได้ในแวบแรก ชินจงฮักนั่งกับยูยอนอา เนื่องจากคิมซูโฮ และแขนายุนมองว่าเป็นคู่แข่งกัน พวกเขาจึงห่างเหินกัน เจ้าหญิงราเชลนั่งอยู่คนเดียว ส่วนอี ยองฮันนั่งข้างหลังคิมซูโฮ

"ฉันพูดซ้ำ ที่ Cube คุณจะต้องยืนยันสิ่งที่คุณได้เรียนรู้จนถึงตอนนี้และฝึกฝนทักษะของคุณ เพื่อใช้ในการต่อสู้ จะไม่มีการฝึกอบรมที่ดีที่นี่ จำไว้."

ด้วยเหตุนี้ คิมซูฮยอกจึงประกาศ

"ตอนนี้เตรียมตัวให้พร้อม สิ่งที่กำหนดไว้สำหรับวันนี้จะใช้เวลาไม่นาน ภารกิจแรกคือ 'การ เลือกอาวุธหลัก"

"อาวุธใดๆ ก็ตามที่คุณนึกออกควรอยู่ที่นี่"

อาวุธหลักคือสิ่งที่ฟังดูเหมือน ฮีโร่ระดับสูงเรียกอาวุธของพวกเขาว่า 'อาวุธล้ำค่า' ในขณะที่ อาวุธระดับ (ยูนิค] ที่สูงกว่าจะได้รับฉายาว่า 'อาวุธยุทโธปกรณ์

แต่ฉันไม่รู้ว่าอาวุธหลักของฉันคืออะไร ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับอดีตของชุนดง

"ยืนอยู่หน้าอาวุธที่คุณต้องการ เราจะจัดหาอาวุธฝึกให้คุณ แต่อย่าดูถูกพวกเขาเพียงเพราะ พวกเขากำลังฝึกอาวุธ ราคาตลาดของพวกเขาคือ 5 ล้านวอน"

มีอาวุธทุกประเภทมากเกินกว่าที่ฉันจะจินตนาการได้

ดาบ หอก กระบี่ กริช เรเปียร์ ง้าว ดาบใหญ่ สไวแฮนด์เดอร์ ธนู ปืน แส้ ถุงมือ ฯลฯ นักเรียน 100 คนของชั้นเรียน Veritas ยืนอยู่หน้าอาวุธที่พวกเขาต้องการ

"เลือกอย่างระมัดระวัง เมื่อคุณเลือกอาวุธหลักแล้ว คุณจะไม่สามารถเปลี่ยนมันได้เป็นเวลา อย่างน้อย 6 เดือน"

เห็นได้ชัดว่าดาบและหอกเป็นตัวเลือกที่ได้รับความนิยมมากที่สุด Kim Suho และ Shin Jonghak ยืนอยู่หน้าตาบและหอกตามลำดับ 70 จาก 100 คนเลือกดาบ หอก หรือกระบี่ ที่ เรียกว่าอาวุธตรีเอกานุภาพ ในทางกลับกัน ยูยอนอาเลือกแส้ แชนายุนเลือกธนู และราเชล เลือกดาบ

อย่างไรก็ตาม ฉันได้แต่ยืนอึ้ง

"คิมซุนดง ทำไมคุณถึงยืนนิ่งอยู่ล่ะ?" คิมซูฮยอกถาม

ฉันจ้องมองอย่างว่างเปล่าไปที่อาวุธชิ้นเดียวที่ไม่มีใครเหลียวแล

อาวุธที่ถูกเลือกใช้ในโลกสมัยใหม่ อาวุธที่ไม่ต้องใช้คู่มือการใช้งานและอาวุธที่ทุกคน สามารถใช้ได้ด้วยการคลิก แต่ในโลกนี้ อาวุธนี้เป็นก้อนโลหะที่อ่อนแอที่สุด ซึ่งเป็นอาวุธที่ ฮิโร่ทุกคนหลีกเลี่ยง เป็นไปได้มากว่ามาที่นี่เพียงเพื่อให้มีอาวุธทุกชนิดอยู่ที่นี่

แต่นี่เป็นทางเลือกเดียวที่ฉันมี

ฉันไม่สามารถใช้อาวุธระยะประชิดได้ แม้ว่าชุนตงจะมีพรสวรรค์ในด้านหนึ่ง แต่ฉันไม่ ต้องการมีส่วนร่วมในการต่อสู้ระยะประชิดที่เลือดสาดไปทั่ว

"คิมขุนดง"

เสียงของผู้สอนแผ่วลง และสายตาของนักเรียนคนอื่นๆ ก็จับจ้องมาที่ฉัน ชินจงฮักและคิมซู โฮอยู่ในหมู่พวกเขา

ฉันไม่ชอบเป็นศูนย์กลางของความสนใจ

ฉันรีบเดินไปคว้าอาวุธ

ฉันรู้สึกได้ถึงน้ำหนักของโลหะในมือขณะที่กลิ่นสนิมโชยเข้าจมูก

สายตาจับจ้องมาที่ฉันมากขึ้น

อาวุธในมือของฉันคือปืนพก