webnovel

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

ด้วยว่าพ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่ยังเล็ก และ ฉินหร่าน ไม่ใช่เด็กประพฤติดี นอกจากจะไม่ตั้งใจเรียนจนผลการเรียนย่ำแย่แล้ว เธอยังหัวรั้นและก่อเรื่องทะเลาะวิวาทจนโดนพักการเรียนไปเป็นปี แตกต่างจาก ฉินอวี่ น้องสาวที่เป็นนักเรียนดีเด่นผู้แสนเพียบพร้อมราวฟ้ากับเหว ด้วยเหตุนี้แม่ของเธอจึงเลือกพาน้องสาวไปอยู่ด้วยเพียงคนเดียวและทิ้งฉินหร่านเอาไว้ท่ามกลางชนบท ปล่อยให้เธอเติบโตเพียงลำพังในความดูแลของคุณยายวัยชรา สองยายหลานร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาสิบสองปี จนกระทั่งวันหนึ่งคุณยายเกิดป่วยหนักอาการโคม่าต้องส่งตัวไปยังโรงพยาบาลในเมือง ครอบครัวฉินจึงได้กลับมาพบหน้ากันอีกครั้ง เมื่อคุณยายไม่สามารถดูแลฉินหร่านด้วยตัวเองได้ต่อไปได้อีก แม่ของเธอจึงอาสารับเลี้ยงเธอไว้แทน กระนั้นก็ยังไม่วายเหน็บแนมหญิงสาวอยู่ตลอดว่าอย่าทำตัวน่าขายหน้า ให้เอาอย่างฉินอวี่ผู้เป็นน้องบ้าง กระนั้นกลับไม่มีใครล่วงรู้เลยว่านอกจากฉินหร่านจะมีใบหน้างดงามเกินเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว เธอยังมีอีกหนึ่งตัวตนปริศนาที่ซุกซ่อนเอาไว้อยู่ เพราะใครกันล่ะที่ทำข้อสอบกากบาททุกข้อแล้วผลคะแนนสอบจะออกมาได้เท่ากับศูนย์ในทุกๆ วิชา เธอโง่จริงๆ หรือว่าตั้งใจกันแน่... เช่นเดียวกับ เฉิงเจวี้ยน หมอหนุ่มประจำโรงเรียนที่แสนธรรมดาคนนั้น ทว่า...เขาเป็นแค่หมอประจำโรงเรียนจริงหรือ เมื่อโชคชะตานำพาให้คนสองคนที่ปกปิดตัวตนของตัวเองเอาไว้ได้มาพบกัน หน้ากากของใครจะถูกกระชากออกมาก่อนนะ

อีลู่ฝานฮวา · Urban
Not enough ratings
745 Chs

ตอนที่ 604

ตอนที่ 604 ส่วนเสริมของเจวี้ยนหร่าน 4 เด็กที่นายใหญ่แต่ละท่านคิดถึงคะนึงหาตั้งแต่ยังไม่ทันได้เกิด

ต้นเดือนมิถุนายน บ่ายห้าโมงกว่าที่แสงแดดตอนบ่ายยังแรงอยู่

ฉินหร่านกดหมวกปีกแหลมลง เหลือบมองมู่หนาน

“ไม่เป็นไรพี่” มู่หนานละสายตากลับ ท่าทีของเขาดูห่างเหินและเย็นชา ไร้ซึ่งสีหน้าใด สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ฉินหร่าน “พวกเราไปกันเถอะ”

ที่นี่คนเยอะ รถของเฉิงมู่จึงจอดอยู่ข้างถนน ทั้งสองคนเดินเข้ามา

ที่ด้านหลังของพวกเขา ชายชุดดำหลายคนมองหน้ากันแล้วมองชายชรา “พ่อบ้าน…นี่…”

ชายชรามองตามหลังทั้งสองคนแล้วไตร่ตรองเล็กน้อย “ตามไป รายงานคุณชายใหญ่ตามความเป็นจริง”

ชายชุดดำสองคนรีบตามไป

ชายชราหันกลับไปขึ้นรถ เขาเพิ่งขึ้นไป ชายชุดดำที่ตามมู่หนานไปก็กลับมาแล้ว

ได้ยินเหตุผล ชายชรานิ่งไป เขาเงยหน้า “ปล่อยให้หายไปได้อย่างนั้นเหรอ”

ชายชุดดำก้มหน้าอย่างละอาย ในขณะเดียวกันยังรู้สึกแปลกใจ

นายน้อยมู่หนานท่านนี้…ทำไมไม่ค่อยเหมือนกับคุณมู่หยิง…

**

ในเวลาเดียวกัน

เฉิงมู่ขับรถมาที่ถนนใหญ่ เขามองกระจกหลัง “นายน้อยมู่หนาน เมื่อกี้คือใคร”

“ไม่ใช่คนสำคัญอะไร” มู่หนานก้มหน้าอ่านหนังสือแบบฝึกหัดในโทรศัพท์

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com