ตอนที่ 604 ส่วนเสริมของเจวี้ยนหร่าน 4 เด็กที่นายใหญ่แต่ละท่านคิดถึงคะนึงหาตั้งแต่ยังไม่ทันได้เกิด
ต้นเดือนมิถุนายน บ่ายห้าโมงกว่าที่แสงแดดตอนบ่ายยังแรงอยู่
ฉินหร่านกดหมวกปีกแหลมลง เหลือบมองมู่หนาน
“ไม่เป็นไรพี่” มู่หนานละสายตากลับ ท่าทีของเขาดูห่างเหินและเย็นชา ไร้ซึ่งสีหน้าใด สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ฉินหร่าน “พวกเราไปกันเถอะ”
ที่นี่คนเยอะ รถของเฉิงมู่จึงจอดอยู่ข้างถนน ทั้งสองคนเดินเข้ามา
ที่ด้านหลังของพวกเขา ชายชุดดำหลายคนมองหน้ากันแล้วมองชายชรา “พ่อบ้าน…นี่…”
ชายชรามองตามหลังทั้งสองคนแล้วไตร่ตรองเล็กน้อย “ตามไป รายงานคุณชายใหญ่ตามความเป็นจริง”
ชายชุดดำสองคนรีบตามไป
ชายชราหันกลับไปขึ้นรถ เขาเพิ่งขึ้นไป ชายชุดดำที่ตามมู่หนานไปก็กลับมาแล้ว
ได้ยินเหตุผล ชายชรานิ่งไป เขาเงยหน้า “ปล่อยให้หายไปได้อย่างนั้นเหรอ”
ชายชุดดำก้มหน้าอย่างละอาย ในขณะเดียวกันยังรู้สึกแปลกใจ
นายน้อยมู่หนานท่านนี้…ทำไมไม่ค่อยเหมือนกับคุณมู่หยิง…
**
ในเวลาเดียวกัน
เฉิงมู่ขับรถมาที่ถนนใหญ่ เขามองกระจกหลัง “นายน้อยมู่หนาน เมื่อกี้คือใคร”
“ไม่ใช่คนสำคัญอะไร” มู่หนานก้มหน้าอ่านหนังสือแบบฝึกหัดในโทรศัพท์
Support your favorite authors and translators in webnovel.com