ตอนที่ 593 ใครก็ไม่สามารถยั่วยุคุณหนูฉินได้
ในใจของเฉิงเจวี้ยนยังคงนึกถึงเรื่องของหมาป่าเดียวดาย เขาไม่อยากพาฉินหร่านไปด้วย ใครจะรู้ว่าหมาป่าเดียวดายเป็นอย่างไร บอกได้ว่าในใจของเขาคิดว่าหมาป่าเดียวดายค่อนข้างเป็นอันตราย รอเขาสำรวจเรื่องแล้วค่อยบอก
ถ้าเป็นคนหน้าตาดี ต้องหลีกเลี่ยงวิธีที่ทั้งสองคนจะมาเจอกัน
เขาครุ่นคิดในใจเล็กน้อยด้วยใบหน้าจริงจัง “ใช่ อีกสักพักฉันก็จะไปพบใครบางคน”
“ใคร” ฉินหร่านวางนมลง ถามออกไป
“คนหน้าตาขี้เหร่” เฉิงเจวี้ยนกินเสร็จ เขาเอื้อมมือหยิบกระดาษเช็ดมืออย่างใจเย็น
“อ้อ” ฉินหร่านพยักหน้าแล้วไม่พูดอะไรอีก
เฉิงจินก็กินอาหารเช้าแสนประณีตของตัวเองเสร็จแล้วเช่นกัน เขานำจานไปที่ห้องครัว หลังจากกลับมาจึงมองเฉิงมู่ “เฉิงมู่ อีกสักพักนายไปส่งคุณหนูฉิน”
ครั้งแรกที่จิน-มู่-สุ่ย-หั่ว-ถู่ตื่นเช้าขนาดนี้พร้อมกันและรวมตัวอย่างพร้อมเพรียง
ล้วนแต่อยากไปดูว่าหมาป่าเดียวดายมีอำนาจเพียงใดกับเฉิงเจวี้ยน
หากเป็นเมื่อก่อน ใครจะไปส่งฉินหร่านไม่สำคัญ แต่ตอนนี้ไม่ใช่
เฉิงมู่เงยหน้า “ฉัน…”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com