ตอนที่ 542 แต่ละคนจัดการไม่ได้ง่ายๆ
มือที่ฉินหร่านถือถ้วยชานั้นบีบแน่นขึ้นเล็กน้อย
หลายปีมานี้ตระกูลสวีปักหลักอยู่ที่รัฐ Mมาโดยตลอด ไม่นานมานี้ยังให้เธอไปรัฐ Mกับสวีเหยากวง...
เพื่ออะไรกันแน่
ไม่มีเหตุผล ตระกูลสวีเจริญถึงขีดสุดเมื่ออยู่ที่สถาบันวิจัย นายท่านสวีรู้ดีว่าเธอไม่ได้สนอกสนใจสถาบันวิจัย แต่ก็ยังจะให้เธอไปรับตำแหน่งผู้สืบทอดให้ได้...
เธอกำลังครุ่นคิดปัญหาเหล่านี้อยู่กับเฉิงเจวี้ยน ด้านนอกเฉิงมู่และเฉิงจินก็ได้พาตัวเฉิงถู่กลับมา
"พี่ใหญ่" เฉิงถู่ที่ใบหน้าถูกคลุมด้วยเครา เดินตรงไปยังด้านใน พร้อมกวาดสายตามอง และหยุดสายตาอยู่ที่ตัวของฉินหร่านและเฉิงเจวี้ยน ทำให้ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด
ฉินหร่านเงยหัวขึ้น มองเฉิงถู่ครู่หนึ่ง เขาเดินเข้ามา จระเข้ยักษ์ก็ดูเหมือนจะอยู่ไม่ไกลกัน
"คุณหนูฉินครับ" เมื่อมองเห็นฉินหร่าน เฉิงถู่ก็เอามือคำนับ พร้อมกล่าวด้วยความเคารพเป็นอย่างมาก
เดิมทีฉินหร่านอยากจะพูดเรื่องจระเข้ยักษ์สักสองสามประโยคกับเฉิงถู่ แต่เพราะเนื้อหาที่คุยกับเฉิงเจวี้ยน ในตอนนี้เธอคงไม่มีกะจิตกะใจมาถามเฉิงถู่หรอก
เพียงแค่ลุกขึ้นทักทายเฉิงถู่ แล้วเดินขึ้นไปชั้นบน
Support your favorite authors and translators in webnovel.com