webnovel

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

ด้วยว่าพ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่ยังเล็ก และ ฉินหร่าน ไม่ใช่เด็กประพฤติดี นอกจากจะไม่ตั้งใจเรียนจนผลการเรียนย่ำแย่แล้ว เธอยังหัวรั้นและก่อเรื่องทะเลาะวิวาทจนโดนพักการเรียนไปเป็นปี แตกต่างจาก ฉินอวี่ น้องสาวที่เป็นนักเรียนดีเด่นผู้แสนเพียบพร้อมราวฟ้ากับเหว ด้วยเหตุนี้แม่ของเธอจึงเลือกพาน้องสาวไปอยู่ด้วยเพียงคนเดียวและทิ้งฉินหร่านเอาไว้ท่ามกลางชนบท ปล่อยให้เธอเติบโตเพียงลำพังในความดูแลของคุณยายวัยชรา สองยายหลานร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาสิบสองปี จนกระทั่งวันหนึ่งคุณยายเกิดป่วยหนักอาการโคม่าต้องส่งตัวไปยังโรงพยาบาลในเมือง ครอบครัวฉินจึงได้กลับมาพบหน้ากันอีกครั้ง เมื่อคุณยายไม่สามารถดูแลฉินหร่านด้วยตัวเองได้ต่อไปได้อีก แม่ของเธอจึงอาสารับเลี้ยงเธอไว้แทน กระนั้นก็ยังไม่วายเหน็บแนมหญิงสาวอยู่ตลอดว่าอย่าทำตัวน่าขายหน้า ให้เอาอย่างฉินอวี่ผู้เป็นน้องบ้าง กระนั้นกลับไม่มีใครล่วงรู้เลยว่านอกจากฉินหร่านจะมีใบหน้างดงามเกินเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว เธอยังมีอีกหนึ่งตัวตนปริศนาที่ซุกซ่อนเอาไว้อยู่ เพราะใครกันล่ะที่ทำข้อสอบกากบาททุกข้อแล้วผลคะแนนสอบจะออกมาได้เท่ากับศูนย์ในทุกๆ วิชา เธอโง่จริงๆ หรือว่าตั้งใจกันแน่... เช่นเดียวกับ เฉิงเจวี้ยน หมอหนุ่มประจำโรงเรียนที่แสนธรรมดาคนนั้น ทว่า...เขาเป็นแค่หมอประจำโรงเรียนจริงหรือ เมื่อโชคชะตานำพาให้คนสองคนที่ปกปิดตัวตนของตัวเองเอาไว้ได้มาพบกัน หน้ากากของใครจะถูกกระชากออกมาก่อนนะ

อีลู่ฝานฮวา · Urban
Not enough ratings
745 Chs

ตอนที่ 516

ตอนที่ 516 ผู้คัดเลือกอันสมบูรณ์แบบ

พานหมิงเย่ว์ได้ยินดังนั้น สายตาหันไปทางหน้าต่างอย่างแข็งทื่อ

ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ดวงตาสองข้างที่เย็นชาเปลี่ยนเป็นว่างเปล่า

ไม่มีเสียงในโทรศัพท์ คุณนายเฟิงที่อีกด้านหนึ่งขมวดคิ้ว “ทำไมเธอถึงไม่พูด”

มือของพานหมิงเย่ว์ร่วงลง เธอพูดพึมพำ “ไม่คู่ควรเสียจริง”

พูดจบ เธอไม่รอให้คุณนายเฟิงตอบแล้ววางสายในทันที

โทรศัพท์ร่วงลงจากมือ ศีรษะตกลงอย่างอ่อนแอ ดวงตาทั้งสองข้างล้วนว่างเปล่า

**

ที่โทรศัพท์ฝั่งนี้ คุณนายเฟิงวางสาย

เธอขมวดคิ้ว นึกถึงคำพูดตอนท้ายสุดของพานหมิงเย่ว์ เธอทิ้งโทรศัพท์ลงบนโต๊ะอย่างลวกๆ “นับว่ายังรู้จักประมาณตน”

หลี่ซวงหนิงนั่งอยู่ที่โซฟาตรงข้ามเธอ

ได้ยินประโยคนี้ มือที่ถือถ้วยชาของเธอนิ่งไปเล็กน้อย ผมลอนสยายออกด้านข้าง “เฟิงฉือเขา…”

“อยู่ด้านบนทั้งวันทั้งคืนไม่ออกมาเลย เอาแต่ทำโทษตัวเอง” คุณนายเฟิงประคองถ้วยชา พูดอย่างเยาะเย้ย “ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพานหมิงเย่ว์นั่นมีดีตรงไหน ไม่มีอะไรเอาแน่เอานอนได้สักอย่าง”

ตอนนี้ที่ทั้งสองคนมีปัญหากัน คุณนายเฟิงจึงมีความสุขเป็นธรรมดา

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com