ตอนที่ 142 สู้กันด้วยการ์ดตัวละคร
ในฐานะแฟนคลับตัวยง ลู่จ้าวอิ่งจะจำหยางเฟยไม่ได้ได้อย่างไร
ต่อให้หยางเฟยสวมผ้าปิดปากไม่เปิดเผยใบหน้าเขาก็มองออก
เมื่อหยางเฟยถอดผ้าปิดปากออกก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง
ปฏิกิริยาของลู่จ้าวอิ่งทำให้เฉิงมู่สะดุ้งโหยง
แต่ก็มารู้สึกตัวทีหลังว่าผู้ชายคนตรงหน้าคือหยางเฟย
มองหยางเฟยด้วยความตะลึงเช่นกัน จากนั้นก็มองไปทางฉินหร่านแวบหนึ่ง
ฉินหร่านกำลังควงปากกาหมึกซึมที่เฉิงเจวี้ยนให้อยู่ข้างใน เธอนั่งบนเก้าอี้ ท้ายทอยวางอยู่บนพนักเก้าอี้ พอได้ยินเสียง เธอก็หันมามองเล็กน้อย
เห็นหยางเฟยที่ยืนอยู่หน้าลู่จ้าวอิ่งทันที เธอหันกลับไปด้วยใบหน้าเรียบเฉย “ไม่รู้จัก”
เสียงฟังดูไร้คลื่นอารมณ์
หยางเฟยเผลอลูบจมูกป้อยๆ แล้วกระแอม “ฉินหร่าน ฉันมาคุยธุระกับเธอน่ะ”
“เทพพระอาทิตย์ เชิญนั่งก่อน” ลู่จ้าวอิ่งใช้เวลาสามนาทีกว่าจะเอาเสียงตัวเองกลับมาได้ จากนั้นเลื่อนเก้าอี้ตรวจของตัวเองให้หยางเฟยนั่ง “คุณมาหาฉินเสี่ยวหร่านเหรอ เธอเป็นคนแบบนี้แหละ เท่มาก คุณมาหาฉินเสี่ยวหร่านทำไม รู้จักกันเหรอ”
ลู่จ้าวอิ่งสงสัยตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วว่า ฉินหร่านได้บัตรงานแฟนมีตติ้งมาจากไหน
Support your favorite authors and translators in webnovel.com