ตอนที่ 120 ตบหน้าอย่างแรง ท่านหร่านยังคงเป็นท่านหร่าน
โรงเรียนเหิงชวนอีจงเน้นสายวิทยาศาสตร์เสมอมา สวีเหยากวงก็ถนัดวิชาวิทยาศาสตร์ วิชาวรรณกรรมกับภาษาอังกฤษแค่กลางๆ
โรงเรียนอวิ๋นเฉิงอีจงเน้นสายภาษา ปกติแล้วทุกครั้งที่สอบข้อสอบมาตรฐานกลาง อันดับหนึ่งสองของวิชาภาษาอังกฤษจะเป็นของโรงเรียนอวิ๋นเฉิง
ภาษาอังกฤษของสวีเหยากวงเป็นที่หนึ่งของทั้งเมืองตอนไหนกัน
แล้วเขาสอบได้กี่คะแนนกัน
พอหลี่อ้ายหรงเหลือบตามอง
คะแนนแถวที่สอง 150!
“คะแนนเต็ม?” หลี่อ้ายหรงตกใจ เมื่อสายตาเหลือบไปมองชื่อในแถวแรกก็พูดไม่ออกอย่างสิ้นเชิง...
ฉินหร่าน?
อาจารย์คนอื่นได้ยินว่าคะแนนเต็มก็กรูกันเข้ามาดู
ข้อสอบครั้งนี้ยากผิดปกติ ตอนที่ตรวจข้อสอบ อาจารย์แต่ละวิชาเคยถกกันแล้วว่า ครั้งนี้คงจะมีข้อสอบที่ได้คะแนนเต็มยาก
“คะแนนเต็มเหรอ ข้อสอบยากขนาดนี้ยังมีคนสอบได้เต็มด้วยเหรอ” อาจารย์หลี่แปลกใจมากทีเดียว “ข้อสอบปรนัยข้อสุดท้าย มีคำศัพท์ของตัวเลือกสองข้อผมไม่รู้จักด้วยซ้ำ พอเปิดพจนานุกรมถึงได้รู้ว่าเป็นศัพท์แปลก”
“สวีเหยากวงสินะ”
“สุดยอดไปเลย”
“เขาย้ายมาจากจิงเฉิง พื้นฐานดีมาตลอด...”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com