ตอนที่ 551 ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุก
ได้ยินคำพูดนี้ ซู่ซีมองเขาแล้วมองผู้เฒ่าเฟิ่งที่เมาไม่รู้เรื่อง หัวใจสั่นไหววูบหนึ่ง
“ท่านน้า คืนนี้ดึกแล้ว ข้าขอตัวกลับก่อน” หลินเฉิงจื้อก้มคารวะ และจากไปทั้งรอยยิ้ม
ซู่ซีมองคนที่นอนฟุบอยู่บนโต๊ะ ชะงักเล็กน้อยก่อนก้าวเข้าไปเรียก “พี่ซานหยวน? พี่ซานหยวน?”
“อืม? ซะ ซู่ซี?” ผู้เฒ่าเฟิ่งขานเรียกอย่างไร้สติ แม้ดวงตาเปิดครึ่งหนึ่ง แต่เมาเสียจนแยกแยะอะไรไม่ชัดเจนแล้ว
ซู่ซีผุดรอยยิ้มอ่อนโยน “ข้าเอง ท่านเมามาก ข้าจะประคองท่านเข้าไปแล้วกัน!” พูดพลางพยุงเขาขึ้นมา จากนั้นเดินไปยังตัวเรือน
องครักษ์ตรงมุมมืดจ้องมองสองคนเข้าเรือนไป ตาค้างกันทันที ท่านน้าซู่ซีคงไม่คิดจะ...คิดจะทำเช่นนั้นจริงกระมัง?
เป็นไปตามคาด เรื่องนี้ต้องให้คุณชายใหญ่ลงมือ คุณชายใหญ่ถือไหเหล้ามาก็จัดการเรื่องนี้เสร็จสรรพทันที
ภายในห้อง ซู่ซีช่วยเขาล้างหน้าล้างตา ก่อนเปลี่ยนชุดซับในตัวสะอาดให้แล้วประคองเขามานอนบนเตียง ขณะมองคนที่นอนอยู่บนเตียง นัยน์ตานางมีความลังเล นางไม่รังเกียจที่เขาชรา แต่เกรงว่าหากทำเช่นนั้นจริง พรุ่งนี้เขาตื่นขึ้นมาจะกล่าวโทษนางหรือไม่?
Support your favorite authors and translators in webnovel.com