ตอนที่ 468 อาการเมามายที่งดงาม

ตอนที่ 468 อาการเมามายที่งดงาม

มิน่านายท่านถึงหยิบเหล้าวิญญาณชั้นเลิศราคาเป็นพันชั่งออกมา ที่แท้ก็รอภูตหมอจังหวะนี้อยู่? แต่นายท่านจะมอมเหล้าภูตหมอจริงหรือ?

สองคนชำเลืองมองเหลิ่งซวงด้านข้าง คิดว่าควรให้นางไปเสียก่อน ไม่อย่างนั้นต่อให้ภูตหมอเมา แต่หากยังมีแม่สาวคนนี้อยู่ นายท่านคิดจะทำอะไรสักหน่อยคงไม่สะดวก!

ดังนั้นฮุยหลางจึงหันไป เอ่ยยิ้มๆ ว่า “เหลิ่งซวง เจ้ากลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ! ตรงนี้พวกข้าเฝ้าไว้ก็ได้”

เหลิ่งซวงเหลือบมองพวกเขา ไม่พูดไม่จา ยังคงยืนเงียบๆ อยู่ในลาน คำพูดในเรือนนางก็ได้ยินเช่นกัน จึงกลัวว่านายท่านอารมณ์ไม่ดีดื่มมากไปจะก่อเรื่องอะไรขึ้นมา

พวกเขาเห็นนางไม่ใจสักนิด ฮุยหลางส่งสายตาไปทางอิ่งอี ส่วนตัวเองฉีกยิ้มถาม “เหลิ่งซวง เจ้าติดตามอยู่ข้างกายภูตหมอมานานแค่ไหนแล้ว มองออกเลยว่านางเชื่อใจเจ้ามาก! ครั้งก่อนไปแคว้นเหินเวหายังพาเจ้าไปแค่คนเดียว”

ยามมองทั้งสองคนเดินเข้ามาใกล้ นางขมวดคิ้ว “พวกเจ้า...” เพิ่งจะเอ่ยก็เจ็บตรงหลังคอ เหลิ่งซวงหมดสติไป

เห็นเหลิ่งซวงล้มลงบนพื้น ฮุยหลางถลึงตามองอิ่งอี “ทำไมเจ้าไม่รับนางไว้?”

อิ่งอีมองค้อนเขา บอกว่า “ทำไมเจ้าไม่รับเองเล่า”