ตอนที่ 201 รู้สึกเช่นไร

ตอนที่ 201 รู้สึกเช่นไร?

นายท่านเหยียนกวาดมองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะอุ้มเฟิ่งจิ่วมานั่งลงข้างโต๊ะ สั่งว่า “หยิบยามา”

เห็นเช่นนี้ อิ่งอีจึงจำใจพาหญิงสาวทั้งสองออกไป ขณะเดียวกันก็หยิบยาทาแผลเข้ามาวางลงบนโต๊ะ เห็นนายท่านกอดเด็กหนุ่มนั่งไว้บนตักเช่นนั้น ก็อ้าปากค้าง อยากปริปาก แต่ไม่รู้จะพูดยังไง

เฟิ่งจิ่วตัวแข็งทื่อ ความรู้สึกที่นั่งอยู่บนตักนายท่านเหยียนร่างกายช่างอึดอัดราวนั่งบนกระดานเข็ม แต่กลับกลายเป็นว่าเขาคล้ายจะไม่รู้สึกถึงความผิดปกติอะไรเลย ยังคงทำตามใจตัวเอง และไม่รู้สึกถึงอะไรที่ไม่เหมาะสมโดยสิ้นเชิง

“นายท่านเหยียน นี่ บาดแผลแค่นี้ข้าไม่เป็นอะไร ไม่ต้องรบกวนให้ท่านช่วยทายาหรอก ข้ากลับไปก่อนดีกว่านะ” เธอพูดพลางคิดจะลุกยืนขึ้น แต่พอบั้นท้ายเพิ่งพ้นตัก ก็ถูกกดลงไป

“นั่งดีๆ!”

ร่างกายเธอแข็งกระด้าง โดนกดลงกลับมานั่งบนตักเขา ไม่กล้าขยับตัววุ่นวาย

อิ่งอีเห็นเช่นนี้ ทำได้เพียงเดินถอนใจออกไปเบาๆ มาเฝ้ายังนอกประตูห้อง ไม่ต้องบอกก็รู้ ดูท่านายท่านจะก้าวจมโคลนลึกเสียจนกู่ไม่กลับแล้ว