445

ตอนที่ 445 ฉันไปส่งเธอกลับบ้าน （5）

สายตาที่มองไปถนนข้างหน้าของเฮ่อจี้เฉินนั้นเยือกเย็นเล็กน้อย ความเร็วของรถนั้นรวดเร็ว ขณะที่เลี้ยวก็ไม่ลดความเร็วลงแม้แต่นิด เมื่อเขาเห็นไฟแดงที่อยู่ไกลๆ ก็ไม่เหยียบเบรก จนใกล้จะถึงข้างหน้าถึงจะค่อยเหยียบเบรกลงอย่างกะทันหัน แม้กระทั่งจี้อี้ที่คาดเข็มขัดนิรภัยอยู่ยังรู้สึกว่าทั้งร่างของเธอถูกแกว่งจนเซไปมา

เขาที่เป็นแบบนี้เหมือนกับกำลังระบายความไม่พอใจอะไรสักอย่างออกมา แม้ว่าจี้อี้จะไม่ได้มองเขา แต่กลับรู้สึกได้ว่า อุณหภูมิรอบๆ ตัวเขานั้นลดลงจนถึงจุดต่ำสุด

เห็นได้ชัดว่าเขากำลังไม่พอใจ เมื่อจี้อี้เห็นว่าเขาไม่ปริปากพูด เธอก็เลยไม่ได้พูดอะไร

ภายในรถนั้นเงียบสงบ

รถเคลื่อนตัวตามถนนยามค่ำคืน ไม่รู้ว่าขับผ่านไปกี่ทางแยกแล้ว จนกระทั่งใกล้จะถึงบ้านของจี้อี้

ข้างหน้าเป็นไฟแดง เฮ่อจี้เฉินเบรกรถหยุดอย่างกะทันหันอีกรอบ

ร่างของจี้อี้กระเด็นไปด้านหน้า รอจนกระทั่งร่างของเธอนิ่งลงเหมือนเดิม ขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นมามองลอดผ่านกระจกด้านหน้า เธอก็เห็นโรงแรมเล็กๆ ที่เยื้องกับมุมถนนข้างหน้า