346

ตอนที่ 346 จี้อี้ เธอยอมที่จะเชื่อฉันมั้ย？ （6）

ยอมที่จะเชื่อฉันมั้ย？

เสียงของเฮ่อจี้เฉิน ราวกับดังออกมาจากที่ที่แสนไกล ผ่านไปค่อนข้างนาน เสียงถึงจะเข้าถึงในสมองของจี้อี้

เมื่อวินาทีสุดท้ายที่น้ำเสียงของเขาหยุดลง เธอยังคงมองเขาอยู่แบบนั้น ยืนมองเขาอย่างเหม่อลอย กะพริบขนตาเบาๆ หลังจากนั้น เธอก็กลับไปไม่ขยับเขยื้อนเหมือนเมื่อครู่ สมองของเธอขาวโพลนไปหมด นอกจากมองเขาอย่างมึนงง ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้อย่างอื่นแล้ว

เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก ทำเหมือนกับเธอ.. ยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับแม้แต่นิด จ้องมองไปที่เธอ

ภายในห้องเงียบจนเกินไป ท้องฟ้าสลัวรางนอกหน้าต่าง ค่อยๆ สว่างขึ้นทีละนิด ทีละนิด ทิศตะวันออกของท้องฟ้า ค่อยปรากฏแสงสีแดงขึ้นมา

ทั้งสองคนไม่รู้ว่าสบสายตากันอย่างเงียบๆ มาเป็นเวลานานเท่าไหร่แล้ว ขาของจี้อี้ที่ยืนอยู่เริ่มชาขึ้นมา เธอมองจนขอบตาเริ่มรู้สึกแสบ ดวงตาสีดำราวกับไข่มุกของเธอ ค่อยๆ เคลื่อนไหวเล็กน้อย หลังจากนั้นความรู้สึกนึกคิดของเธอก็กลับมา เธอนึกถึงประโยคที่เฮ่อจี้เฉินพูดมาเมื่อครู่

เขาถามเธอว่า ยอมเชื่อว่าเขาจะเคียงบ่าเคียงไหล่ต่อสู้ไปพร้อมกับเธอไหม?