ตอนที่ 339 นายมีเรื่องที่เคยเสียใจมั้ย? (9)
จี้อี้ยังคงเหม่อลอยกับประโยคแสนยาวของเฮ่อจี้เฉิน เธอเงียบไปชั่วครู่ ถึงจะเพิ่งรู้สึกตัวว่าเขาพูดอะไร เธอไม่ได้เอ่ยปากพูด เพียงแค่พยักหน้าเบาๆ
.....
เฉินป๋ายที่ออกไปตอนกินข้าว ตอนนี้ก็ยังไม่กลับมา
รถถูกจอดไว้ตรงที่จอดรถใกล้ๆ เฮ่อจี้เฉินจึงขับรถพาจี้อี้กลับโรงแรม
โรงแรมที่เฉินป๋ายจองไว้ อยู่ข้างๆ ทะเลสาบซีหู เรียกได้ว่าถูกสร้างขึ้นเพราะทะเลสาบแห่งนี้
ขับรถไป ต้องใช้เวลาประมาณ 10 นาที
อาจจะเป็นเพราะว่าตอนที่ทั้งสองเดินเล่นอยู่ที่ริมทะเลสาบซีหู ได้คุยกันไปเยอะมาก พอขึ้นรถมา จึงไม่มีใครเปิดปากคุยอีก
วิทยุในรถไม่ได้เปิด นอกจากลมเย็นๆ ของแอร์ที่พัดออกมาแล้ว บรรยากาศภายในรถก็เงียบเสียจนดูวังเวง เงียบจนจี้อี้ได้ยินเสียงหายใจเบาๆ ของเฮ่อจี้เฉิน
ขณะที่กำลังรอไฟแดงที่ทางแยก สายตาที่มองไปที่ที่ปัดน้ำฝนนอกหน้าต่างอย่างไม่รู้ว่าจะมองอะไรดีของจี้อี้นั้น ก็ลอยไปหยุดอยู่ที่ร่างของเฮ่อจี้เฉินแวบหนึ่ง
Support your favorite authors and translators in webnovel.com