1050

ตอนที่ 1050 สั่นคลอน（1）

“.....ฉันไม่รู้ว่าเงินพวกนี้พอหรือไม่พอใช้ ถ้าหากไม่พอใช้ เธอสามารถมาหาฉันได้ทุกเมื่อ.....”

เมื่อหานจือฟานพูดจบ เขาก็ยืนอยู่ตรงหน้าเฉิงเว่ยหว่านอีกสักพัก ไม่รอให้เธอได้เปิดปากพูดอะไรอีก และก็ยกยิ้มมุมปากไปให้เธอ หลังจากนั้นก็ยื่นมือออกไปดึงประตูให้เปิด เดินออกจากห้องนอน

ในห้องนอนเหลือเฉิงเว่ยหว่านเพียงแค่คนเดียว เธอถือเอกสารพวกนั้น ยืนเหม่อลอยเป็นเวลาเนิ่นนาน และถึงจะกะพริบเปลือกตาอย่างเบาๆ เบือนสายตากลับมาบนแฟ้มเอกสารซ้ำอีกครั้ง

เธอจ้องมองเอกสารสัญญาที่หานจือฟานเซ็นชื่อว่าจะสละสิทธิ์ในการเลี้ยงดูหานหานอย่างใจลอยสักพัก และถึงจะเปิดแฟ้มเอกสาร

เหมือนอย่างที่หานจือฟานพูดไม่ผิด ด้านหน้ายังมีเช็คอีกหนึ่งใบด้วยจริงๆ เมื่อดึงออกมา เฉิงเว่ยหว่านก็มองจำนวนเงินปรายหนึ่ง ในขณะที่สัมผัสเข้ากับ “0” ที่ยาวเหยียดด้านหลัง “1” นั้น ปลายนิ้วของเธอก็อดไม่ได้ที่จะสั่นไหวขึ้นมา

ทำไมเขาถึงต้องทำแบบนี้?

เหมือนกับเขาที่ดื่มเหล้าเมาในเมื่อคืน ที่งึมงำชื่อของเธอซ้ำไปซ้ำมาไม่หยุด ขอโทษเธอ