1034

ตอนที่ 1034 เรื่องตลก（5）

“ตั้งแต่เฉิงเว่ยหว่านยังเล็ก คุณแม่ก็เริ่มทิ้งเธอไว้ที่บ้านเพียงคนเดียว”

“ในปีที่เธออยู่ประถมศึกษาปีที่สองนั้น แม่ของเธอก็ป่วยและเสียชีวิตไป”

พ่อแม่ของเขาก็เสียชีวิตไปเร็ว เหลือให้เขาและหลีหลีพึ่งพาอาศัยกัน เขาเข้าใจสภาพที่ไร้ความช่วยเหลือแบบนี้เป็นอย่างดี แต่เขายังคงมีน้องสาวที่อยู่ร่วมทำอะไรด้วยกัน แต่เธอล่ะ? กลับตัวคนเดียว... ถึงแม้พ่อผู้ที่ให้กำเนิดยังอยู่ แต่ก็เหมือนกับไม่มี....

เมื่อความคิดนี้วาบเข้ามาในหัวสมองของหานจือฟาน ตรงหน้าของเขาก็ปรากฏภาพเหตุการณ์ที่เฉิงเว่ยหว่านยังเล็กๆ จิตใจเต็มไปด้วยความเฝ้ารอที่จะโทรศัพท์ไปหาเฉิงเว่ยกั๋ว ถามเขาว่าสามารถมาเข้าร่วมประชุมผู้ปกครองได้หรือเปล่า แต่ถูกเฉิงเว่ยกั๋วปฏิเสธ วางสายไปอย่างหดหู่ และเอาร้องไห้อย่างเงียบเชียบ

หัวใจของหานจือฟานเหมือนถูกอะไรบางอย่างบีบเอาไว้อย่างแรง เกิดเป็นความปวดหนึบซะดื้อๆ

เขารู้ว่าตัวเองไม่ควรจะไปขบคิดประโยคที่หลินเซิงพูด แต่เขาควบคุมไม่ไหว เมื่อประโยคพวกนั้นทะลุเข้าสู่โสตประสาทของเขาอย่างต่อเนื่อง ตรงหน้าของเขาก็เกิดเป็นภาพจิตนาการที่เฉียดผ่านทีละภาพ ทีละภาพ