1005

ตอนที่ 1005 ตัดให้ขาด（5）

แม่บ้านตกใจกลัวจนหดขาถอยหลังไปหนึ่งก้าว ไม่กล้าส่งเสียงอะไรออกมาอีก

หานจือฟานกลับไม่ทำให้แม่บ้านลำบากใจ โยนประโยค “ฉันเตรียมเอง” ด้วยน้ำเสียงเย็นมาก และก็พยักเพยิดคาง บอกเป็นนัยๆ ว่าให้แม่บ้านถอยออกไปก่อน

แม่บ้านไม่ได้ค้างอยู่นานเกินไป เมื่อเธอเห็นความนัยของหานจือฟานก็รีบลงไปชั้นล่างอย่างรวดเร็ว

ภายในห้องเด็กเล็กมีเสียงหัวเราะของเฉิงหาน และเสียงรักแบบลุ่มหลงที่เจือไปด้วยเสียงหัวเราะของเฉิงเว่ยหว่านดังขึ้นมาเป็นระยะๆ

ภาพนี้ที่พึ่งจะทำให้หานจือฟานเพลิดเพลินไปเมื่อกี้ แต่ในตอนนี้เวลานี้กลับเหมือนกับกริชที่เฉียบคม แทงเข้าไปในหัวใจของเขาก็ไม่ปาน เจ็บจนทำให้หน้าอกของเขาหายใจไม่ออก

เขาไม่กล้าจะฟังไปมากกว่านี้อีกแล้ว ไม่นานก็หันหลังเดินเข้าไปในห้องหนังสือ