092

บทที่ 92 พูด “ ขอโทษ” เป็นร้อยครั้ง (2)

วันนั้นเป็น *วันชีซีหรือวันแห่งความรัก ตอนห้าโมงเย็นจี้อี้ วิ่งไปหาเฮ่อจี้เฉินที่นอนฟุบหลับอยู่บนโต๊ะ "นี่ ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย" 

ทั้งโรงเรียนนี้คาดว่าคงไม่มีคนกล้ารบกวนการนอนของเฮ่อจี้เฉิน ก็คงมีแต่จี้อี่แหละ เฮ่อจี้เฉินที่อารมณ์ร้ายตอนตื่นนอน แต่หลังจากที่จี้อี้ปลุกเขา เขาไม่โมโหเลยสักนิด เขามองเธอด้วยสายตาที่พร่ามัว พร้อมกับพูดว่า " ทำไมเหรอ?"

" ตอนเย็นหลังเลิกเรียนไปที่ป่าหลังโรงเรียนกัน"

คำพูดง่ายๆ ที่พูดออกมาทำให้หัวใจของเฮ่อจี้เฉินเต้นถี่ เขาต้องใช้ความพยายามอย่างมาก ถึงจะสามารถคุมอารมณ์ให้นิ่งได้ " อา" เขาตอบออกมา

จี้อี้มองเขาที่ตอบตกลง แล้วหันหลังเดินออกไป หางม้าสะบัดไหวอย่างงดงามและเย่อหยิ่งตามการเคลื่อนไหวของเธอ

ตอนเย็นเฮ่อจี้เฉินไม่ได้เข้า *คลาสทบทวนด้วยตนเอง ลากเจ้าอ้วน โดดเรียนไปห้างสรรพสินค้า ไปซื้อเสื้อผ้าใหม่เอี่ยมมาเปลี่ยน แล้ววิ่งไปร้านเสริมสวยทำผมใหม่พร้อมกับ รีบวิ่งไปรอที่ป่าหลังโรงเรียน

กระทั่งตอนสี่ทุ่ม ในที่สุดก็มีคนเดินมาอย่างช้าๆ ทว่ากลับไม่ใช้จี้อี้ แต่เป็นเพื่อนของเธอ เชียนเกอ