071

บทที่ 71 ฉันหวนคิดถึงวัยเยาว์ที่มีร่วมกัน (1)

เฮ่อจี้เฉินสามารถซุกซ่อนอารมณ์ทั้งหมดได้อย่างมิดชิด แต่เมื่อเขาได้ยินห้าคำนี้ "พี่ชาย เฮ่อหยูกวง” ร่างกายของเขาสั่นรุนแรงอย่างเห็นได้ชัด แม้แต่จังหวะการก้าวเท้าก็แปรเปลี่ยนเป็นยุ่งเหยิงเล็กน้อย

เขาเดินห่างออกนิดหนึ่ง แล้วหยุด

เพราะเขายืนหันหลังให้เชียนเกอ ดังนั้นเธอจึงมองไม่เห็นอารมณ์ที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา แต่จากเงาหลังของเขา เธอกลับรู้สึกว่าแผ่นหลังเขาเกร็งแน่น ปฏิกิริยาเพียงเล็กน้อยบอกเธอว่า ร่างกายของเขากำลังสั่นสะท้าน ท่าทางเหมือนเขากำลังพยายามกดอารมณ์ที่ซัดสาดมาอย่างสุดความสามารถ

แต่เขาก็สามารถจัดการอารมณ์ของตนเองได้อย่างรวดเร็ว และทำราวกับว่าไม่ได้ยินคำพูดของเชียนเกอ ก้าวเท้าออกไปอีกครั้ง 

-

เฮ่อจี้เฉินขับรถยังไม่ทันถึงประตูใหญ่ของสตูดิโอ ก็มองผ่านกระจกหน้ารถไปเห็นจี้อี้ที่กำลังขึ้นแท็กซี่ที่บริเวณประตูใหญ่

เมื่อประตูรถแท๊กซี่ปิดลง รถก็ค่อยๆ เคลื่อนออกไป

เฮ่อจี้เฉินจ้องมองทางที่รถเคลื่อนออกไป เขาลังเลสักพัก สุดท้ายจึงเหยียบคันเร่งเบาๆ หักพวงมาลัย ตามหลังรถแท๊กซี่ไป