051

บทที่ 51 ฉันบอกให้เธอหุบปาก (1)

จี้ีอี้ที่นั่งถัดจากคุณนายจี้ ได้ยินน้ำเสียงสุภาพของเฮ่อจี้เฉินที่ดังลอดมาจากโทรศัพท์ตนได้ชัดเจนว่า "คุณป้าจี้ สวัสดีครับ"

ไม่รู้ว่าจี้อี้ฟังผิดหรือไม่ เพราะน้ำเสียงของเฮ่อจี้เฉินแหบแห้ง เสียงฟังดูอ่อนแรง

คุณนายจี้เองก็สังเกตถึงเช่นกัน ใบหน้าแสดงความเป็นห่วงและพูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวลว่า “ จี้เฉิน เธอเป็นอะไร? ทำไมน้ำเสียงของเธอถึงผิดปกติแบบนั้น ป่วยเหรอ?

“ไม่ใช่ครับ ผมเพิ่งตื่น” เฮ่อจี้เฉินกระแอม น้ำเสียงที่พูดยังคงนุ่มนวลและสุภาพเช่นเดิม

“งั้นก็ดีแล้ว...” คุณนายจี้โล่งอกอย่างเห็นได้ชัด หลังจากนั้นจึงพูดตัดบทว่า “..คืออย่างนี้นะจี้เฉิน ลุงจี้ของหลานน่ะเพิ่งกลับมาจากไปดูงาน ตอนที่กลับมาเขาซื้อของบำรุงกลับมาเยอะมาก จำได้ว่าเธอเองก็อยู่ที่ปักกิ่ง แลยให้ป้าแบ่งให้เธอชุดนึง พอดีว่าวันนี้เสียวอี้กลับบ้าน หอของจี้อี้ก็อยู่ใกล้ๆ กับเธอนี่ใช่ไหม? ป้าเลยจะให้เสี่ยวอี้แวะเอาของบำรุงไปให้เธอ ลองดูว่าสะดวกตอนไหน? จะได้ให้เสี่ยวอี้ไปส่ง”