webnovel

ฺBangkok in a sense 2 ( Eleventh and the kingdom twins)

เมื่อนานมาแล้วที่ เขาว่ากันว่า ! “ เราทุกคนสามารถใช้สมองได้มากกว่าสิบเปอร์เซ็นต์ได้จริง ๆ หรือไม่ ! “ อิเลฟเวนท์กำลังเป็นคนที่ท้าทายบทพิสูจน์นั้นอยู่ และการเดินทางพิสูจน์ที่แสนจะลึกลับและยังไม่มีใครสามารถพิสูจน์ได้ นอกเหนือ....จากการค้นพบด้วยตัวเธอเอง !!! The Kingdom twins เป็นเพียงเสี้ยวเดียวที่อิเลฟเวนท์อยากให้คนรอบๆ กายได้ตระหนักว่า เพียงคุณเป็นมนุษย์ธรรมแม้ว่าร่างกายข้างนอกที่จะดูสมบูรณ์พร้อม แต่พวกเราทุกคนต่างเกิดมาพร้อมปัญหาที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และการพจญภัยของอิเลฟเวนท์ที่เพิ่งจะเริ่มต้นเป็นรูปเป็นร่าง ในระหว่างที่เธอกำลังเฝ้ารอใครคนหนึ่งอย่างนานแสนนานเพื่อจะปลดพันธะนาการของบ่วงที่ไล่ล่าเธอไปตลอดกาล.......

Faii_hathai · Sci-fi
Not enough ratings
20 Chs

(เป็น) ตัวประกัน

ผู้ชายชาวอังกฤษที่ถูกพวกคนที่สวมชุดนินจาสีขาวลักพากตัวมา และคนพวกนั้นก็ยังจับเขาถอดเสื้อผ้าออกจนเปลือยกายร่อนจ้อน และเขาก็ยังจะถูกจับมัดอยู่ติดกับเก้าอี้ไม้เก่าๆ ภายในโรงงานหลอมเหล็ก

ภายในโรงงานก็มีกองท่อประปาอะลูมิเนียมขนาดต่างๆ ถูกวางซ้อนกันอยู่หลายต่อหลายกอง ท่อoเหล็กที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 2 ฟุตครึ่งบ้าง ขนาดกลาง 5 ฟุตครึ่งบ้างและท่อเหล็กที่ความสั้นความยาวต่างคละกัน พนังของโกดังของโรงหลอมอะลูมิเนียมที่มิดชิด และยังมีช่องระบายอากาศที่สูงจากพื้นประมาณ 13 ฟุต และหลังคาที่โค้งทึบประกอบกับแสงไฟที่ริบหรี่ และบริเวณรอบโรงงานก็ยังจะใช้ภาษาบังกาลีในการเขียนกำกับป้ายต่างๆ ภายในโรงงาน แต่ก็ยังพอมีป้ายชื่อเป็นภาษาอังกฤษตัวเล็ก ๆ เขียนแปะไว้ที่ตรงท่อเหล็กเอาไว้ว่า " Lion Enterprise "

และผู้ชายชาวอังกฤษที่ถูกลักพาตัวมาก็พยายามที่จะสังเกตพวกผู้ชายที่ใส่แจ็กเก็ตหนังหลายสิบคนที่เหมือนเข้ามายืนเป็นแบล็คกราวน์เฝ้าโรงงานอย่างไงอย่างงั้น และคนพวกนั้นก็พากันถืออาวุธข้างกายเอาไว้พร้อมสรรพ จนกระทั่งยังเห็นว่ามีผู้ชายที่สวมแจ็กเก็ตหนังสีดำอยู่คนหนึ่งกำลังเดินผ่านประตูโรงงานเข้ามาพร้อมกับลูกน้องที่สวมชุดคล้ายๆ กันอยู่อีกสองสามคน และผู้ชายที่มีท่าทางเหมือนจะเป็นหัวหน้าที่เดินเข้ามาหยุดรอ และพวกลูกน้องก็หอบหิ้วเอาเก้าอี้ไม้เก่าๆ มาวางให้ซะดิบดีเอาไว้ที่หน้าตัวประกัน

ผู้ชายที่สวมแจ็กเก็ตหนังคนนี้มีความสูงประมาณ 5 ฟุต ครึ่งไว้ผมยาวๆ ประบ่า ไว้เคราครึ้มเต็มหน้าจมูกเชิด และก็ยังเอาแต่นั่งเพ่งพินิจพิจารณาผู้ชายอังกฤษที่ถอดเสื้อผ้าและเห็นไอ้จ้อนของเขากำลังห้อยแบบเต็มลูกกระตา และคนพวกนั้นก็เอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ และผู้ชายคนที่ทำตัวเหมือนหัวหน้าก็ยังล้วงเอาโทรศัพท์มือถือกลับออกมาพร้อมกับซองบุหรี่ แต่ว่าลูกน้องที่รีบเดินปรี่ช่วยถือไฟแช็คเข้ามาจุดให้ และทันทีผู้ชายคนนั้นก็เลื่อนๆ อ่านอะไรสักอย่างบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือ

และยังจะอุตส่าห์หันยื่นหน้าจอโทรศัพท์เอาไปแนบๆ ที่แก้มของตัวประกันและเปรียบเทียบว่ามันใช่คนเดียวกันไหม

" เอาละ... !! "

" เจ้าหน้าที่ฟิวส์ ลุกค์ !!! " ผู้ชายที่สวมแจ็กเก็ตหนังสีดำพูดภาษาอังกฤษสำเนียงเหมือนๆ ชาวอาหรับและกำลังสอบถามที่มาที่ไปของตัวประกัน

" พวกเรา !! .จะขอถามนายอีกครั้งนะว่า...."

" สายลับอังกฤษระดับปลายแถว !! "

" ไปไงมาไง ! ถึงได้กลายมาเป็นพวกสุนัขรับใช้ของเจ้าหน้าที่ NRSD !! " ผู้ชายคนเดิมคอยจ้องแต่จะสืบสวนกันท่าเดียว

" หึ ๆ " เสียงหัวเราะในลำคอของผู้ชายชาวอังกฤษที่ชื่อ ฟิวส์ ลุกค์เริ่มทยอยดังออกมาทีละนิด

" สุนัขรับใช้ !! "

" งั้นเหรอ !! " เขาทบทวนคำพูดเมื่อตะกี้อยู่

"สุนัขรับใช้ที่ไหนกัน !! "

" เพราะถ้าหาก...พวกนายอ่านประวัติของฉันเยอะ ๆ แล้วเนี้ยนะ "

" เพราะว่า....คนอย่าง ฉันเนี้ย !! "

" ฮ่า ๆ " และเสียงหัวเราะเยาะชอบใจของเขาที่คอยแต่ดังตามขึ้นมาติด ๆ

" ไม่เคย...ทำตัวเป็นลูกหมาคอยเลียหนังหน้าตูด !!! ให้ใคร !!! " และเขาพยายามยั่วโมโหคนพวกนั้นให้ได้ และแอบสังเกตโดยเฉพาะตัวหัวหน้า

" ฮ่าๆๆๆ " ผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามเอาแต่หัวเราะอย่างชอบอกชอบใจกันใหญ่

" ปากดีให้ตลอดไปเถอะ "

" เพราะคนอย่างนาย ลุกค์ ! "

" คนอย่างนายมันก็แค่หนอนตัวเล็ก ๆ " และผู้ชายคนนั้นแสยะยิ้ม

" เดี๋ยวสักพัก ! "

" คนของฉันก็จะโยนร่างของนายเข้าเตาหลอมเหล็กแล้ว " พวกเขาขู่ แต่ว่าอยู่ๆ ตัวประกันของพวกเขาก็หันมายิ้มเยาะเย้ย

" หึๆ " ลุกค์ช่วยแสยะยิ้มกลับไปให้กับพวกผู้คนในโรงงานทั้งหมด

" เอาละ ! "

" หมดเวลาสนุกแล้วซิ !! " ลุกค์ยิ้มกว้าง และเขาก็ใช้หัวกระแทกไปที่หน้าผากของผู้ชายคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าเข้าเต็มแรง

ตุบ !!

ผู้ชายคนนั้นกระเด็นและหงายหลังล้มตึงลงไปกองที่พื้น และตัวประกันที่รีบเหวี่ยงขาเก้าอี้ล้มกระแทกใส่พวกคนที่อยู่รอบๆ จนะกระเด็น

ตุบ ตุบ !!!

เก้าอี้ที่แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ จนเขาหลุดจากเก้าอี้ แต่ว่าลุกค์ก็ยังต้องรีบกระโจนเข้าไปหลบหลังกองแท่งเหล็กใกล้ๆ ให้ทัน

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงปืนเริ่มดังขึ้นต่อเนื่องอยู่หลายนัด ในขณะที่สายลับอังกฤษพยายามเหลียวหน้าหลังเพื่อหาทางหนีทีไล่

ปัง ปัง !!

เสียงปืนยังคงสาดกระสุนไม่หยุดด้วยน้ำมือของพวกทหารรับจ้าง แต่ว่าลุค์ก็มือไม้เริ่มขยับควานหาท่อนเหล็กในความมืดสลัว

ตุบ !

พวกมันคนหนึ่งโดนทุบที่ท้ายถอยเข้าอย่างจังจนล้มฟุบลงไปนอนกองที่พื้น และปืนในมือที่ร่วงตาม

ปังๆๆๆ ๆๆๆ !!!

ปัง !!!!

ลุกค์เพิ่งจะหยิบปืนขึ้นมา แต่ว่าเขายังไม่ทันจะยิงปืนออกมาไปด้วยซ้ำ เพราะว่าอยู่ ๆ หลอดไฟภายในโรงงานก็พากันทยอยดับมืดลงไปทีละดวงๆ โดยไม่รู้ว่าเป็นฝีมือของใคร

แต่พอพวกเขาหันกลับไปมองรอบๆ พวกมือปืนที่เคยเฝ้าเขาอยู่ก็ถูกยิงจนร่วง และก็เสียงร้องโอดโอยดังตามมาติด ๆ และแม้ว่าทุกคนจะยังไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

ลุกค์ก็เลยต้องรีบควานหาและรีบถอดเสื้อของพวกมือปืนที่นอนเจ็บอยู่ใกลๆ้ เอามาปิดของลับของตัวเองให้ไวก่อน

" มีหวัง !! "

" พวกสาวๆ ที่นี้มาเห็นฉันเขา ! "

" พวกเธอคงกรี๊ดสลบจนตายไปข้างแหง๋ๆ " ลุกค์ยังบ่นพล่ามไปเรื่อย ๆ ในขณะที่ตัวเองยังต้องรีบขโมยชุดหนังเห่ยๆ ของพวกมือปืนมาสวม

แต่ว่าในขณะที่เขากำลังสวมเสื้อแจ็กเก็ตหนัง แต่ว่าอยู่ๆ พวกเขาก็เริ่มจะได้ยินเสียงเปิดประตูโรงงานหลอมเหล็กดังขึ้นมา

ลุกค์รีบหาที่ซ่อนตัวทันทีและยังต้องคอยถือปืนกระชับในมือให้แน่นๆ อยู่หลังกองท่อนเหล็กพวกนั้น และเขาก็พยายามคอยแอบสังเกตผ่านแสงสว่างที่ลอดเข้ามาจากทางประตู และก็มองเห็นเงาของหญิงสวมเสื้อโค้ดตัวหนาๆ และพอเธอเดินฝ่าความมืดเข้ามาเท่านั้น

" โอ๊ะโอว. !!! " ลุกค์ถึงกับออกอาการเซ็งๆ เป็นบ้าที่รู้ว่าเป็นเธอ !

" แล้วนี่...จะมาขอโทษฉันหรือยังไง !! "

" มันจะไม่ช้าไปหน่อย.. !! " และลุกค์ที่แทบจะพุ่งเข้าไปหาเธอ และยังคอยใช้น้ำเสียงประชดประชันตามก้นกันไปติด ๆ แต่ก็ดูจะไร้วี่แววการทักทายกันสักคำ

อิเลฟเวนท์ที่คอยจ้องมองไปรอบๆ บริเวณโรงงาน

" ใครบอก !! "

" เพราะนี่มัน...! "

" เพิ่งจะเริ่มต้นต่างหาก !! " เธอเพิ่งจะปฏิเสธอความคิดเองเออเองของเขา มิหนำซ้ำยังต้องคอยช่วยกวาดสายตาออกไปรอบๆ ในความมืดสลัวให้ทั่วทั้งบริเวณโรงงาน

เพราะว่า เธอกำลังเห็นพวกผู้คนที่สวมชุดนินจาสีดำนับสิบคนกำลังเริ่มทยอยปรากฏตัวออกมาจากเงามืด

" อาว...ส์ !! " ลุกค์ได้แต่ยืนทำตาค้างๆ กันไปเลย

" นี่มัน...แผนลวงลอบสังหารหรือเปล่ากันแน่ ! " เขาประชดเธอต่อ

ทุก ๆ คนในโรงงานมองเห็นผู้คนที่สวมชุดนินจาอีกสามสี่คนต่างพากันกระโดดลงมาจากหลังคาของโรงงานต่อหน้าต่อตาจะ ๆ

" บ้าไปแล้วชัดๆ " เสียงของเจ้าหน้าที่อังกฤษระส่ำทีเดียว และพอหันไปนับพวกซามูไรญี่ปุ่นหรืออะไรก็ช่างที่มีประมาณสิบเอ็ด สิบสองคน !! พอดิบพอดี !

พวกนักรบซามูไรญี่ปุ่นที่สวมชุดนินจาสีดำ และมีผ้าโพกสีดำอำพรางใบหน้าเผยให้เห็นแต่ดวงตาที่เด็ดเดี่ยวของพวกเขาเท่านั้น และมิหนำซ้ำคนพวกนั้นที่จ้องมองไปอิเลฟเวนท์จนกลายเป็นตาเดียว

ลุกค์เริ่มขยับเข้าไปใกล้ๆ และก็ตั้งคำถามอิเลฟเวนท์อีกสักหน่อย

" หวังว่า.... !! "

" เธอ...คงจะเคยเรียนวิชาฟันดาบพวกนี้มาบ้างอะนะ !! " เขาก็แค่ลองถามกันดูเฉยๆ เท่านั้น

อิเลฟเวนท์ที่ส่ายหน้า

" ฉันก็หวังเอาไว้ว่า... !! "

" คุณก็คงจะเคยหัดเรียนวิชาฟันดาบมาด้วยเหมือนกัน !! " และเธอก็แค่ลองถามดูเฉยๆ ก็เท่านั้น และรีบกระชากถอดเสื้อโค้ทและเหวี่ยงออกไปข้างหน้าอย่างเต็มกำลัง

ตุบ ตุบ !!!

ชายเสื้อโค้ทถูกสะบัดอย่างแรงจนกระแทกเข้าไปที่หน้าของพวกซามูไร แต่ว่าคนที่สวมชุดนินจาที่อยู่ไม่ไกล้ไม่ไกลกับเธอก็รีบพุ่งเข้าหาและใช้ดาบฟันที่เสื้อโค้ท

ฉับ !

เสื้อโค้ทของอิเลฟเวนท์ถูกตัดขาดเป็นสองชิ้นในพริบตา !

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง !!!!!!!

อิเลฟเวนท์รีบหันไปตามเสียงของปืน และเห็นฟิวส์ ลุกค์พยายามที่จะช่วยยิงป้องกันให้เธออยู่ใกล้ๆ แต่ว่าเธอก็กระโจนเข้าไปคว้าเอาท่อนเหล็กที่หล่นบนพื้น

ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ !!!

ลุกค์เหลียวมองอิเลฟเวนท์กำลังใช้ท่อนเหล็กพวกนั้นสะบัดปลาย ! ทั้งตวัดรอบตัว ! พุ่งหลาวเข้าหาพวกพวกซามูไรพวกนั้นตีกระหน่ำไปหลายๆ ครั้ง

และหลายต่อหลายครั้งอิเลฟเวนท์แทบที่จะไม่ขยับ หรือแม้แต่ก้าวเท้าเดินเกินสามเก้าเลยด้วยซ้ำไป

เพราะฉะนั้นพวกซามูไรสองถึงสามคนพยายามที่จะเข้าไปรุม และต่อสู้กับอิเลฟเวนท์อย่างไม่ยอมให้เธอได้พักหายใจหายคอ

ปัง ๆๆๆๆๆๆ !!

ลุกค์ยังพยายามจะช่วยกันยิงสกัดไว้ให้ แม้ว่าเขาจะช่วยอิเลฟเวนท์ได้ไม่มาก เพราะแค่มองตามเงาของอิเลฟเวนท์ก็แทบจะไม่ทัน แล้วไหนจะพวกซามูไรญี่ปุ่นที่แทบจะหายตัวไปๆ มา ๆ ก็ยังได้ !!!

ฉึก ฉึก !!!

พวกซามูไร 2 คนที่เพิ่งจะโดนท่อนเหล็กกระสวกเข้าที่ชายโครงไปคนละทีต่อหน้าต่อตาของลุกค์ และศพก็นอนแน่นิ่งอยู่ใกล้ๆ ที่เท้าของอิเลฟเวนท์ และลุกค์ยิ่งไม่อยากที่จะละสายตาไปให้ห่างๆ จากอิเลฟเวนท์ได้อีกเลย แต่ว่าพวกซามูไรที่เหลือๆ อยู่ก็พยายามพุ่งเป้าโจมตีมาที่ตัวเขาด้วยเหมือนกัน

ฉับ ฉับ !

ซามูไรคนหนึ่งใช้ดาบพุ่งเข้าหาอิเลฟเวนท์ และจงใจที่อยากจะกำราบเธอซะในคราวเดียว แต่ทว่าอิเลฟเวนท์ก็กลับหายเข้าไปในความมืด

แกร็ก แกร็ก !!!

ลูกกระสุนปืนของลุกค์ที่ดันมาหมดลงพอดิบพอดี !

" อิเลฟเวนท์ !! " จนเขาต้องรีบตะโกนเรียกเธอให้ออกมา

เพราะว่าตอนนี้เขากำลังจะถูกพวกซามูไรญี่ปุ่นหนึ่งในพวกนั้นกำลังถือดาบพุ่งเข้ามาและก็กำลังใกล้จะจ่อที่คอหอย !!!

ผลัวะ... !!!!

ปลายของดาบซามูไรขนาดความยาว 81.1 เซน !!!!! ที่ด้ามจับพันด้วยอิโตสีแดงเข้ม และที่ปลายของด้ามดาบมีรูปผีเสื้อกลางคืนสีเหลืองจาง ๆ อยู่บนพื้นสีแดงเป็นวงกลมๆ ดูคร่ำคร่า และดาบยาว ๆ เล่มนั้นกำลังเจาะทะลุติดอยู่ตรงหน้าผากของซามูไรคนที่ถือดาบจ่อคอหอยเจ้าหน้าที่อังกฤษ

ลุกค์ที่ได้แต่ยืนมองร่างพวกซามูไรญี่ปุ่นเพิ่งจะล้มนอนจมกองเลือดต่อหน้าต่อตาของเขา

" หยิบดาบ !!! " อิเลฟเวนท์หันมาตะโกนเรียก !

ฉึก !!!!

มาซายูกิรีบตวัดปลายดาบอีกเล่มแทงสวนทะลุหน้าอกของซามูไรที่พุ่งโจมตีเข้าข้างหลังของเจ้าหน้าที่อังกฤษอีกครั้ง

" คุณจะเอายังไงก็รีบตัดสินใจ " และมาซายูกิยังต้องทวนคำสั่งของเธอให้เจ้าหน้าที่อังกฤษฟังซ้ำๆ เพราะเห็นว่าเขากำลังยืนทำหน้าตามึนๆ อยู่

ลุกค์ก็เลยต้องรีบหาทางชักดาบๆ ที่ฝั่งอยู่ที่หัวของพวกซามูไรพวกนั้นขั้นมาให้ได้ และแม้ว่าเขาจะทำมันด้วยท่าทางเด๋อๆด่าๆ

" เหลือเชื่อ...!! " และเขาที่เอาแต่บ่นอุบๆ อิบๆ ไปพร้อมๆ กับท่าทางก็เก้กังๆ เวลาชักดาบขึ้นมา ก็เพราะว่ามันทั้งแน่นและมันก็ยังติดคาอยู่ที่หัวของศพ !

"รถไฟขบวนนั้น !!! "

" ไทม์แมชชีนละซิท่า !!! " เขาที่ยังทุลักทุเลกับการพยายามจะดึงดาบยาวๆ ออกจากหัวของศพพวกนินจาชาวญี่ปุ่น

แต่พอเขาที่หันไปมองที่รอบๆ เด็กผู้ชายชาวญี่ปุ่นที่สวมสูทสีดำ มาดเนี๊ยบบ ราคาแพง และเด็กคนนั้นก็ชอบเหลือเกินที่จะเดินเข้าไปในดงกระบี่ ! ดงดาบ ! ของพวกซามูไรด้วยความมั่นอกมั่นใจอยู่คนเดียว

ฉึก ฉึก ฉึก !!!

เสียงตวัดดาบของมาซายูกิ เต็มไปด้วยพละกำลังและความแม่นยำ และการตวัดดาบที่ก็ไม่เคยพลาดจากเป้าหมายหมาย

ควับ ควับ !!!

พวกซามูไรพวกนั้นต่างทยอยได้รับบาดเจ็บด้วยการตวัดปลายดาบเพียงครั้งเดียวของมาซายูกิ !

" ชักดาบ !! " แต่ทว่า มาซายูกิกลับต้องคอยตะโกนบอกให้ใครสักคนชักดาบ !

" ชักดาบ....เดี๋ยวนี้ !!! "

ลุกค์ ! อดที่จะรำคาญไอ้หนุ่มญี่ปุ่นคนนั้นไม่ได้ก็เลยต้องตะโกนตอบไปสักที

" ไม่เห็นหรือไงว่า "

" ฉัน ! "

" ก็ลำบากลำบน ! อยู่นี่ !!! " เจ้าหน้าที่อังกฤษที่หัวเสียสุดๆ และยิ่งสมเพชตัวเองหนักเข้าไปอีกที่ดึงดาบออกจากหัวของศพพวกนี้ไม่ได้สักที !!!

เพราะฉะนั้นมาซายูกิที่ต้องพยายามมองไปรอบๆ และมองจนแน่ใจว่าพวกซามูไรที่เหลือ ๆ อยู่มีประมาณสักหกคน

แต่ว่าซามูไรคนหนึ่งที่เคลื่อนไหวราวกับผู้หญิงก็ตั้งใจที่จะเข้ามาทำร้ายไทระ มาซายูกิอยู่หลายต่อหลายครั้ง จนอิเลฟเวนท์ต้องรีบหันกลับไปมองที่ไทระ

ตุบ ตุบ ตุบ !!!

อิเลฟเวนท์ใช้ท่อนเหล็กโจมตีที่ข้อมือ ! ข้อพับ ! ของพวกคนที่พากันพยายามเข้ามาขวางไม่ให้เธอเข้าไปช่วย

ฉับ !!!

ดาบซามูไรปริศนาที่หั่นเหล็กในมือของอิเลฟเวนท์จนขาดเป็นสองท่อน ! แต่ว่าอิเลฟเวนท์ท่ก็รีบพุ่งหลาวท่อนเหล็กออกไปแทบจะทันที

ฉึก !!!

ซามูไรคนหนึ่งล้มลมเพราะถูกท่อนเหล็กปักเสียบคาอยู่ที่กลางหลัง เพราะว่าพวกเขาพยายามจะเข้าไปเล่นงานเจ้าหน้าอังกฤษที่ยังคงพยายามชักดาบจากศีรษะจากศพ

ฟิวส์ ลุกค์ที่พยายามจะดึงดาบแต่ก็ไม่สำเร็จสักที

" พวกเธอสั่งให้ฉัน !! หยิบดาบ.... !! " เจ้าหน้าที่อังกฤษที่จ้องจะตะโกนตัดพ้ออิเลฟเวนท์ !

" ฉันก็หยิบอยู่นี่ไง !! "

"แต่ว่า !! " และยิ่งหัวเสียสุดๆ กับดาบญี่ปุ่นที่โคตรจะหนักอึ้ง!!!

ฉึก !!

ลุกค์เพิ่งจะใช้ดาบแทงสวนเข้าที่ชายโครงของพวกซามูไรจนล้มลงจนได้

" แต่ว่า !! "

" ฉัน !! ก็ดันลืมบอกพวกเธอไปอย่างหนึ่งเหมือนกันว่า ! !! " และยังจ้องแต่จะตะโกนไปประชดประชัน

" ฉันเคยหัดเรียนแต่ ! วิชาฟันดาบของพวกชาวตะวันตก !!!! "

" ส่วนดาบ ! ของพวกคนชาวตะวันออก !! "

"ครั้งนี้....!! "

" ครั้งแรก !!! " ลุกค์ตะโกนบอกกับพวกเธอย้ำ ๆ แต่ว่าตอนนี้เขาก็ยังทุลักทุเลในการใช้ดาบซะเหลือเกิน

อิเลฟเวนท์ที่พอหันกลับมาและเห็นว่า เจ้าหน้าที่อังกฤษชักดาบขึ้นมาได้จนสำเร็จ

" ฟัน !! "

"ทุกอย่างที่ขยับ.. !!!"

" แม้แต่เสียงลม !!!! ก็ไม่เว้น !! " อิเลฟเวนท์ต้องรีบตะโกนบอก

ฉับ ฉับ ฉับ !

อิเลฟเวนท์ที่ยังต้องคอยใช้ท่อนเหล็กระวังหลังให้ทั้งมาซายูกิ กับ ฟิวส์ ลุกค์ที่เป็นเจ้าหน้าที่อังกฤษสลับกันไปมาเพื่อความปลอดภัยที่สุดของพวกเขา

และมาซายูที่ยังคงพยายามคอยช่วยระวังให้อิเลฟเวนท์ในทุก ๆ ครั้งไปด้วยเหมือนๆ กัน

" ใช้ดาบเดี๋ยวนี้ !! "

" ได้โปรด.... !! "

" ใช้ดาบสักทีได้โปรด .. !!!! " มาซายูกิที่ยังต้องคอยตะโกนขอร้องกันอยู่เรื่อยๆ

" นี่ !! อีเลฟเวนท์ !! " เพราะฉะนั้นลุกค์ถึงได้เข้าใจว่า เด็กญี่ปุ่นหมายถึงใคร !

" นี่...เธออย่าบอกนะว่า !! "

" เธอ.. ! ใช้ดาบพวกนี้ไม่เป็นขึ้นมา !! "

" และก็มีอีกเรื่องหนึ่ง !! "

" ฉันนะมันได้ที่โหล่. !! "

" ศิลปะป้องกันตัวด้วยกระบี่ !! "

" แต่ว่าให้ตาย !!! "

" พวกซามูไรญี่ปุ่นพวกนี้ !! ื"

" พวกเขาเป็นแมวมี 9 ชีวิต หรือยังไงกันนะห๊ะ !! " แต่วาลุกค์ยังต้องมาพลอยหัวเสียกับอิเลฟเวนท์กับคนของเธออย่างสุด ๆ ไปเลย

ควับ !!!

มาซายูกิหันหลบปลายดาบที่พุ่งผ่านหน้าของตัวเองไปหยกๆ และยังต้องรีบหันกลับมารับมือแม่ซามูไรคนนั้น

ซามูไรคนเดิมที่พยายามโจมตีเฉพาะมาซายูกิอย่างไม่หยุดหย่อน และซามูไรคนนั้นก็กำลังต่อสู้กันอย่างเอาเป็นตัวตายกับมาซายูกิ ! จนทำให้เกิดเสียงดาบกระทบกันดังก้องกังวาลขึ้นมาอย่างไม่ขาดสาย

และดาบที่คมเป็นมันเงาวิบวับของซามูไรที่คอยปะทะกับดาบของมาซายูกิ พวกมันคอยส่งเสียงดังกระทบกันรัวๆ จากเหล็กกล้าชั้นดีเหมือนๆ กัน และเสียงที่เกิดจากดาบก็มีทั้งเสียงต่ำ ! เสียงทุ่ม !! เสียงแหลม.. !!

แม้กระทั่งการกวัดแกว่งดาบบางครั้งของมาซายูกิ กับ ซามูไรคน ๆ นั้น วิธีตวัดดาบของพวกเขาที่ก็แทบที่จะตัดแบ่งอากาศให้ขาดออกเป็นซีกๆ ได้อยู่ร่ำไป !!

ตุบ !!!!

ตัวของมาซายูกิกำลังลอยเคว้งอยู่บนอากาศ ! และเขาก็กำลังจะตกลงไปกระแทกกับกองของของท่อนเหล็กกองใหญ่ !!

โครมๆๆๆ

แกร่งๆๆๆๆ

เสียงของกองท่อนเหล็กทองแดงหลาย ๆ สิบอัน กำลังทยอยร่วงหล่นลงมาทับเข้าที่ร่างของมาซายูกิ !

อิเลฟเวนท์รีบหันหลังและรีบร้อนจะเข้าไปช่วยมาซายูกิ แต่ทว่าซามูไรคนที่เล่นงานมาซายูกิกลับรีบเข้ามาขวาง

เพราะฉะนั้นมาซายูกิที่กำลังพยายามที่จะลุกขึ้น แต่ว่าเขาก็ต้องรีบควานหาดาบที่หลุดมือไปกลับคืนมา

" อิเลฟเวนท์ !!! " มาซายูกิตะโกนจนสุดเสียงพร้อมๆ กับโยนดาบของเขาให้เธอ !!!

หมับ !

อิเลฟเวนท์คว้าดาบที่ลอยอยู่บนอากาศได้อย่างง่ายดาย และซามูไรคนเดิมที่พุ่งตรงเข้ามาเล่นงานเธอทันที

แต่ทว่าเธอคนนั้น กับ อิเลฟเวนท์ลีลาการฟาดฟันกันด้วยดาบคาตะนะในมือของพวกเธอนั้นที่ยิ่งมองก็ยิ่งน่าประทับฝข

และมิหนำซ้ำลีลาการกวัดแกว่งดาบของพวกเธอก็นี้ช่างดูเหมือน.... " ศิลปะ...การจัดดอกไม้ " !!!

และเมื่อพวกเธอเริ่มลงมือต่อสู้กันครั้งแรก. ! ก็คงจะเหมือนการคัดกรองดอกไม้ดอกที่สวยงามที่สุด และในทางกลับกัน ดอกไม้ที่เราไม่ต้องการก็จะต้องรีบเขี่ยดอกไม้ดอกนั้นทิ้ง

การลงมือครั้งที่สอง... !!

เมื่อได้ดอกไม้ที่ต้องการ ! เราก็จะต้องคอย ตัด ลิด ใบเลี้ยงและกลีบเลี้ยงของดอกไม้ดอกนั่น ๆ ออกไปให้พ้นทาง

และการลงมืออีกครั้งที่สาม....!!

พวกเธอที่ต่างฝ่ายก็จะเริ่มมองหาจังหวะจะโคน คอยเข้าไปห้ำหั่น คอยเข้าไปเฉือนก้านของดอกไม้ดอกนั้นจนกว่าจะได้สมดั่งใจ...

พวกเธอที่ต่างฝ่ายก็พยายามที่จะเฉือนตรงที่ก้านดอกนั้นไปทางซ้ายทีทางขวาที พวกเธอที่ต่างฝ่ายพยายามที่จะตัดก้านกิ่งเป็นแนวขวางและยังเป็นเส้นตรงได้ และพวกเธอที่ต่างฝ่ายต่างพยายามที่จะตัดเป็นแนวเฉียงทั้งซ้ายและก็ทั้งขวา !

แต่ทว่ายิ่งกว่าการเห็นวิธีประคองดาบในมือของอิเลฟเวนท์ พวกมันกำลังกลับทำให้คู่ต่อสู้ของเธอราวกับนั่งมองสีสันของ " วิธีชงชา "

อิเลฟเวนท์ ! คือคนที่ค่อย ๆ รินน้ำร้อนลงไปในถ้วยชา รินน้ำร้อนครั้งแรก... คือ การล้างถ้วยชาถ้วยนั้นให้สะอาด ! เกลี้ยงเกลา และหมดจด !!!!!

ต่อมา...คือ ! การรินน้ำออกจากถ้วยชาถ้วยนั้น ค่อยๆ รินๆ น้ำร้อนกลับย้อนลงมาที่ถาดไม้ !

ต่อมาอีกก็.....คือ ! คอยสะบัดถ้วยชาขึ้นและลงอย่างช้าๆ สะบัดช้าๆ ไปทางซ้าย และคอยสะบัดช้าๆ ไปทางขวา...

และขั้นตอนสุดท้าย ! อิเลฟเวนท์ที่คว่ำถ้วยชาลง !!!

เสียงพลังของดาบซามูไรระหว่างอิเลฟเวนท์ กับ ซามูไรหนึ่งคนในนั้น และเสียงดวลกันของเพลงดาบญี่ปุ่นดูเหมือนจะยังดังกึกก้องและร้องคำรามและดังไปจนสุดทั่วทั้งทุกหนทุกแห่ง....

เสียงตวัดของปลายดาบ !! ด้ามดาบ !! คมดาบ...!! ที่คอยแต่จะดังกระทบกันรัวๆ จนชวนย้อนให้หวนคิดคำนึงถึง " ค้อนเหล็ก " ที่ใช้ทุบระฆังโบราณใบใหญ่ คร่ำครึที่สร้างมานานมากกว่า. 2500….. ปี !!!