บทที่ 29 ความจริงเปิดเผย กลับบ้าน
ในที่สุดชายชราก็เข้าใจว่าเหตุใดตนถึงรู้สึกคุ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใบหน้าเหมือนกันราวกับแกะ จะไม่ใช่บิดาได้อย่างไร? แม้แต่ความสามารถยั่วยุอารมณ์สุ่ยเยว่ชิง ยังเหมือนไอ้เด็กเวรทั้งสามที่เกือบทำให้เขาโมโหตายไม่มีผิด หากเอ่ยให้ถูกคือเด็กเวรทั้งสามเหมือนกับเขาไม่ผิดเพี้ยน
เขาสงสัยอยู่หลายครั้งว่าบิดาเช่นไรสอนบุตรชายให้น่าโมโหเช่นนี้ บัดนี้เขาเข้าใจแล้ว คำตอบคือบิดาที่น่าโมโหแบบเดียวกัน!
ครั้งหนึ่งเขาเคยอยากพบบิดาของทั้งสาม ทว่ายามนี้เขาคิดว่าไม่พบเสียยังดีกว่า
กลับกัน สิ่งที่สุ่ยเยว่ชิงคิดคือระหว่างการสู้รบกับวังมาร เด็กที่ขี่บนหลังนกหลวนศักดิ์สิทธิ์ดูเหมือนจะเป็นเด็กสามคนนี้ แต่ในตอนนั้นทุกอย่างวุ่นวายเกินไป เขาไม่มีเวลาใส่ใจรูปลักษณ์ของพวกเขา และยิ่งไม่อาจรวมพวกเขากับผู้บำเพ็ญหนุ่มจอมกลับกลอกผู้นั้น
ไม่แปลกที่อีกฝ่ายรีบเข้าไปในค่ายเผ่ามารอย่างไม่ลังเล เขาไม่ได้พยายามช่วยฆ่าศัตรู แต่ไปเพื่อช่วยบุตรชายของเขาเอง
Support your favorite authors and translators in webnovel.com