Vol.3-017 หวนคืนหมู่บ้านเหลียนฮวา

บทที่ 17 หวนคืนหมู่บ้านเหลียนฮวา

อิ่งลิ่วมองไปยังเยี่ยนจิ่วเฉาซึ่งกำลังหลับตาทำสมาธิ เขายิ้ม แล้วบอกว่า “วางใจเถิดขอรับ คุณชายจัดการแล้ว! พวกเขาเพียงแต่มาช่วยขุดเหมือง แร่ที่ขุดออกมาล้วนเป็นของสกุลอวี๋ แต่แน่นอนว่าไม่ได้ใช้แรงของพวกเขาโดยไม่จ่ายค่าแรงนะขอรับ!”

ค่าแรงเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องจ่าย ต่อให้พวกเขาไปเชิญช่างมาที่นี่ พวกเขาก็ต้องจ่ายเงินอยู่ดี ช่างฝีมือดีที่สุดในต้าโจวล้วนอยู่ในราชสำนัก จ้างพวกเขานับว่าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้ว

กลับหมู่บ้านเหลียนฮวาครั้งนี้ อวี๋หวั่นให้อิ่งสือซันนำข่าวไปส่งก่อน แต่ที่ก่อนหน้านี้เธอไม่บอกเยี่ยนอ๋องล่วงหน้า ก็เพื่อไม่ให้เยี่ยนอ๋องรู้สึกกังวล อีกทั้งเขาจะได้รู้สึกดีใจด้วยความตื่นเต้น ทว่ากับบ้านสกุลอวี๋ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น

แน่นอนว่าเยี่ยนจิ่วเฉาไม่ได้รังเกียจรังงอน แต่เธอก็เดาว่าสกุลอวี๋อาจตกใจจนทำอะไรไม่ถูก และกังวลว่าพวกเขาจะไม่สามารถต้อนรับเขยซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์อย่างเยี่ยนจิ่วเฉาได้อย่างเหมาะสม

ความจริงก็เป็นเช่นนั้น พวกเขาได้ข่าวนี้แต่เช้าตรู่เมื่อวาน พวกเขาทำอะไรไม่ถูกตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว