Vol.3-013 เทพสงครามตัวน้อย! (2)

บทที่ 13 เทพสงครามตัวน้อย! (2)

ลุงวั่นยิ้ม แล้วบอกว่า “ห้องหนึ่งของเจิ้งอี้ถังขอรับ! เป็นชั้นเรียนที่ยอดเยี่ยมที่สุดในปีหนึ่ง!”

“พี่รองเก่งจริงๆ!” อวี๋หวั่นพูดด้วยความตื่นเต้นและดีใจ

ลุงวั่นชื่นชมว่า “ใช่แล้วขอรับ คนในจวนล้วนแต่พูดกันว่าคุณชายรองเป็นหน้าเป็นตาให้ฮูหยินน้อยแล้ว!”

“เป็นหน้าเป็นตาให้ข้าคนเดียวซะที่ไหน? เขาเป็นหน้าเป็นตาให้หมู่บ้านเหลียนฮวาทั้งหมู่บ้านต่างหาก! ลุงใหญ่กับคนอื่นๆ ต้องดีใจมากแน่ๆ!” แม้แต่เธอยังดีใจถึงขนาดนี้ คนที่เป็นพ่อแม่ของพี่รองอย่างลุงใหญ่และป้าสะใภ้ใหญ่จะดีใจขนาดไหน

ด้วยฐานะของอวี๋หวั่นในตอนนี้ อันที่จริงไม่จำเป็นต้องให้พี่ชายมาเป็นหน้าเป็นตาให้ แต่อวี๋หวั่นก็อดดีใจแทนอวี๋ซงไม่ได้ เมื่อคิดถึงอวี๋ซง ก็คิดถึงพี่ใหญ่ในหมู่บ้านเหลียนฮวา “ไม่รู้ว่าพี่ใหญ่ พี่สะใภ้ใหญ่ แล้วก็เถี่ยตั้นน้อยเป็นอย่างไรบ้าง”

“สบายดีขอรับ” แม้ลุงวั่นจะไม่อยู่ในเมืองหลวง แต่จะเขียนจดหมายมายังจวนคุณชายทุกเดือน ทั้งยังส่งคนไปยังสำนักบัณฑิตและบ้านสกุลอวี๋ในหมู่บ้านเหลียนฮวา หลังจากกลับมายังเมืองหลวงก็ยังทำเช่นนี้ไม่มีเปลี่ยนแปลง