Vol.3-011 พี่จิ่วเฉิดฉาย (2)

บทที่ 11 พี่จิ่วเฉิดฉาย (2)

จวินฉางอันเหลือบมองนาง แล้วพูดว่า “เหตุใดพระชายาต้องฆ่าตัวตายด้วย”

หายจิ้งซูชะงักไป แล้วรีบส่ายหน้า “ข้าเปล่านะ! ข้าแค่สะดุด!”

จวินฉางอันไม่เชื่อ

หานจิ้งซูก้าวขึ้นไปด้านหน้า สายตาจับจ้องไปยังจวินฉางอัน “จริงๆ นะ ชีวิตข้าดีถึงเพียงนี้ ข้าไม่เคยคิดสั้น”

“เช่นนั้นก็ดี” จวินฉางอันเป็นองครักษ์ของเยี่ยนไหวจิ่ง เขารับผิดชอบเพียงความปลอดภัย ที่ช่วยนางก็เพราะนางเป็นชายาของเยี่ยนไหวจิ่ง เยี่ยนไหวจิ่งต้องการนางและจวนอัครมหาเสนาบดีซึ่งคอยหนุนหลังนาง ส่วนเรื่องที่นางสะดุดจนตกน้ำจริงหรือไม่นั่น ไม่ใช่เรื่องที่จวินฉางอันต้องใส่ใจ

จวินฉางอันหันหลังหมายจะเดินไป

หานจิ้งซูเอ่ยขึ้นว่า “เจ้าจะบอกท่านอ๋องใช่ไหม?”

จวินฉางอันไม่ตอบ

หานจิ้งซูขอร้องเขาว่า “เจ้าไม่บอกเขาได้ไหม? ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นคนของเขา แต่...ข้าไม่เป็นไรจริงๆ ข้าไม่อยากให้เขาเข้าใจผิด”

จวินฉางอันขมวดคิ้ว “พระชายาคิดว่าท่านอ๋องจะเข้าใจผิดเรื่องอะไรหรือ”

หานจิ้งซูก้มหน้าลง “เข้าใจผิดว่า...ข้าคิดว่าเขายังมีเยื่อใยต่อสตรีคนนั้น ข้ารับไม่ได้ จึงจะคิดสั้น หรืออาจใช้การฆ่าตัวตายมาขู่เขา”