บทที่ 7 หมอเทวดา (1)
เยี่ยนจิ่วเฉาตวัดสายตาคมกริบไปยังอิ่งลิ่ว ถ้าเขาจัดการนาง นางจะยังมีชีวิตอยู่เช่นนี้หรือ?
อวี๋หวั่นอธิบายว่า “นางไม่สบายกะทันหัน จำเป็นต้องผ่าตัด รีบพานางกลับกระโจมเร็ว!”
ทั้งสองคนพานางกลับไปยังกระโจม
แม้ว่าชุยเฒ่าจะเป็นหมอเทวดา เขาเคยลงมีดบนร่างของคน แต่นั่นล้วนเป็นแผลภายนอกหรือบาดแผลซึ่งแทงทะลุลำตัวเทือกนั้น ส่วนการผ่าท้องคนนั้น...เอ...เขาไม่เคยทำมาก่อน เพราะฉะนั้นการผ่าตัดในครั้งนี้จำต้องให้อวี๋หวั่นจัดการ
“ประเดี๋ยวข้าเป็นผู้ช่วยเจ้าเอง” ชุยเฒ่าบอก
แต่ไหนแต่ไรมา ชุยเฒ่าล้วนทำหน้าที่เป็นหมอใหญ่ ส่วนอวี๋หวั่นเป็นผู้ช่วยของเขา ทว่าวันนี้พวกเขาต้องสลับหน้าที่กัน ในใจของชุยเฒ่าก็พลันรู้สึกแปลกพิกล เขาอายุก็มากแล้ว แต่วิชาแพทย์สู้เด็กสาวคนหนึ่งไม่ได้ หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปคงเสียหน้าน่าดู
กระนั้นความสงสัยและความปรารถนาในการเรียนรู้ได้กดความรู้สึกในใจของชุยเฒ่าเอาไว้ เขารู้มาตลอดว่านางหนูคนนี้ไม่เหมือนคนอื่น แต่ทุกครั้งที่คิดว่าตนเองรู้จักเด็กคนนี้ดีแล้ว เด็กคนนี้กลับทำให้เขาทึ่งได้เสมอ
Support your favorite authors and translators in webnovel.com