Vol.2-436 พี่จิ่วพลิกฟ้า (2)

บทที่ 436 พี่จิ่วพลิกฟ้า (2)

สกุลซือคงไม่ได้ไล่ตามนางไป สตรีศักดิ์สิทธิ์จึงไปถึงสกุลซางอย่างราบรื่น ร่างของนางอาบไปด้วยเลือด ไม่หลงเหลือสภาพเสื้อผ้าที่เคยเรียบร้อย องครักษ์สกุลซางมองนางด้วยความรังเกียจ “ขอทานจากไหนกัน? ไสหัวไปไกลๆ!”

ยาสลายวรยุทธ์หมดฤทธิ์แล้ว วรยุทธ์ของสตรีศักดิ์สิทธิ์กลับมาแล้ว คนผู้นี้หยาบคายกับนาง นางจำต้องสั่งสอนให้เขาหลาบจำ

นางยกมือขึ้น ต่อยอีกฝ่ายจนกระเด็นไปไกล

องครักษ์คนนั้นลอยไปและกระแทกพื้นอย่างแรง จนกระอักเลือดสดออกมา

องครักษ์อีกคนหนึ่งตะลึงงัน แล้วมองไปยังสตรีตรงหน้าด้วยความเหลือเชื่อ “เจ้า...เจ้าเป็นใคร กล้ามาหาเรื่องถึงสกุลซาง”

สตรีศีกดิ์สิทธิ์ตอบด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบว่า “ไปบอกประมุขของพวกเจ้า ว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์มา!”

“เจ้า? คือสตรีศักดิ์สิทธิ์?” เขามองนางด้วยท่าทางรังเกียจ

สตรีศักดิ์สิทธิ์รวบรวมพลังภายใน “เจ้าก็อยากกินหมัดเหมือนกันรึ?”

องครักษ์สัมผัสได้ถึงจิตสังหารรุนแรง เขาตื่นตะลึง เขาไม่กล้าเพิกเฉยอีกต่อไป วิ่งกระวีกระวาดไปทันที

ประมาณครึ่งชั่วยามต่อมา บุรุษคนหนึ่งท่าทางคล้ายกับพ่อบ้านก็เดินออกมาหน้าประตู และพาสตรีศักดิ์สิทธิ์ข้าไปด้านใน