Vol.2-358 เขามาแล้ว

บทที่ 358 เขามาแล้ว

หลังจากนั้น สายตาที่อวี๋หวั่นก็มองบุรุษชุดดำแปรเปลี่ยนไปเป็นเยียบเย็น

บุรุษชุดดำรู้สึกงุนงง “อะไรอีก?”

อวี๋หวั่นใบหน้าบูดบึ้ง “ชั่วช้า”

บุรุษชุดดำ “???”

บุรุษชุดดำ “!!!”

พวกเขาเดินทางต่อ บุรุษชุดดำไม่ได้หลอกลวงอวี๋หวั่น ระหว่างทางไม่พบหมู่บ้านหรือโรงเตี๊ยมอย่างแน่นอน พวกเขาแลดูประหนึ่งเดินเข้าไปในทุ่งหญ้ารกร้าง นอกจากพวกเขาแล้ว ก็ไม่มีเงาของผู้ใดอีก

อวี๋หวั่นเริ่มหิวแล้ว

บุรุษชุดดำให้ลูกน้องย่างกระต่ายป่าให้เธอ อวี๋หวั่นท้องไส้ไม่ปกติดังเคย อีกทั้งยังรู้สึกคลื่นไส้ กินน่องกระต่ายเข้าไปเพียงสองคำ ก็ฉีกส่วนที่นุ่มที่สุดให้ซิวหลัว

ตกดึก กลางทุ่งก็มีฝนตกหนัก

พวกเขานั่งหลบฝนอยู่บนรถม้า

นี่เป็นโอกาสทองที่จะหลบหนี สายฝนกระหน่ำสามารถกลบกลิ่นของพวกเขา และกลบเกลื่อนร่องรอยของพวกเขา อุปสรรคเพียงอย่างเดียวก็คืออวี๋หวั่นปวดท้องเหลือเกิน ไม่รู้ว่าประจำเดือนกำลังจะมาหรือเปล่า

หลายเดือนมานี้ประจำเดือนของเธอมาไม่ปกติ เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่ได้จดบันทึก แต่นี่ก็เป็นความเจ็บปวดที่แสนคุ้นเคย เห็นทีคงจะใกล้มาแล้ว