บทที่ 319 ผู้ช่วยชีวิต
เรื่องของตี้จียังมาไม่ถึงถนนซื่อสุ่ย
กลางดึก เด็กทั้งสามตื่นเต้นจนนอนไม่หลับสักที ประตูใหญ่ของทั้งสองจวนเปิดทิ้งไว้ พวกเขาวิ่งไปวิ่งมาจนเหงื่อท่วมตัว เพิ่งอาบน้ำไปเห็นจะไม่มีประโยชน์แล้ว
อวี๋หวั่นจึงให้จื่อซูและฝูหลิงไปต้มน้ำร้อน
“มาสิมาเลยมาจับข้าเลย!”
เป็นเสียงกระหืดกระหอบของเสี่ยวเป่า
อวี๋หวั่นเหลือบดูนาฬิกาทรายบนกำแพง ปกติแล้ววันอื่นๆ เด็กทั้งสามจะต้องหลับไปแล้ว แต่วันนี้กลับไม่ง่วง ดูแล้วมีความสุขกันเหลือเกิน
หรืออาจเป็นเพราะดื่มนมแพะ?
ไม่สิ นมแพะก็ดื่มอยู่ทุกวัน ก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่นา
คงจะเป็นเพราะเจอซิวหลัว
ใครจะไปคิดว่ายอดฝีมือซึ่งครั้งหนึ่งเคยทำให้พวกเขากลัวแทบแย่ จะกลายมาเป็นเพื่อนกับเด็กๆ ที่ยังพูดจาอ้อแอ้เช่นนี้ได้
อวี๋หวั่นยิ้มพลางส่ายหน้า
ในตอนนั้นเอง เด็กคนหนึ่งก็วิ่งผ่านหน้าอวี๋หวั่น เธอจึงเอื้อมมือออกไปคว้าเขาอย่างรวดเร็ว
เป็นเอ้อร์เป่า
เอ้อร์เป่าผู้โชคร้ายถูกท่านแม่จับกลับห้องไปแล้ว
Support your favorite authors and translators in webnovel.com