บทที่ 306 องค์ประมุขมาเยือน พ่อลูกพบหน้า
เมื่อเกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ขึ้น องค์ประมุขจึงรู้สึกสับสนวุ่นวายภายในใจ
รถม้าเคลื่อนมาถึงประตูวังหลวง ทันใดนั้นเขาก็บอกสารถีให้หยุดรถม้า
สารถีถามว่า “ฝ่าบาท ไม่กลับวังแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ?”
ถึงปากประตูแล้ว
เรื่องที่เกิดขึ้นบนแท่นบูชานั้นเป็นเรื่องใหญ่ เกรงว่าในวังหลวงคงได้ข่าวนี้แล้ว หากหลับไปตอนนี้ สิ่งที่รอตนอยู่ก็คืออวิ๋นเฟยมาโวยวาย หรือไม่ก็ฮองเฮามาร่ำไห้ แม้ว่าเขาจะเป็นองค์ประมุข แต่เขาก็เป็นเพียงบุรุษธรรมดา เมื่อต้องเผชิญกับเรื่องแบบนี้ ก็คิดจะหลีกหนีบ้างบางครั้ง
เขากดจุดไท่หยางซึ่งเต้นตุบๆ “ไปวิหารพิษ”
“พ่ะย่ะค่ะ”
สารถีเปลี่ยนทิศ นำรถม้าเคลื่อนออกจากวังหลวง เดินทางไปอีกประมาณไม่กี่สิบหลี่ก็ถึงวิหารพิษ
วิหารพิษเกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ สิ่งปลูกสร้างหายไปหลายหลัง หนึ่งในนั้นก็คือเรือนของปรมาจารย์พิษอาวุโสข่ง
ปรมาจารย์พิษอาวุโสข่งอายุมากแล้ว หากจะย้ายไปอยู่เรือนไกลๆ คงจะไม่คุ้นเคย จึงย้ายไปอยู่ในสวนสมุนไพรซึ่งอยู่ในรั้วเดียวกัน
Support your favorite authors and translators in webnovel.com